-
-
Yazar: Gülçin Gümüşay
Üzerinde kat izleri kalmış boş bir kartı izliyorum. Belki üzerine yazılacak onca kelime ve cümle varken o çamura bulanmayı, ayak izlerini taşımayı seçmişti. Rüzgârın her kıpırdanışı onu biraz daha öteye götürüyorken, ben onun önündeki boşluğu biraz daha hissediyorum. Bu hâlime henüz karar veremediğim bir tanım bulmak istiyorken, muhtelif bir zaman içindesin sen, diyorum. O an, […]
Herkes o esnada kendi içinde ya da dışında başka bir yerdeyken… “Kapı eşiğinde; telefonlarına sıkışmış kalmış bir grup insanın bitişiğinde beklerken, yolculuğumu düşünüyorum. Kapının camına yapışan bedenim uyuşurken, ayakta durabilmek için zihnimde Rodrige Conciertosunu çalıyorum. Ara sıra gitarın tınısını, müzik çalan kulaklıklardan dışarıya duyulan, anlam veremediğim ve bilmediğim müzikler anımı bölüyor. Yaylılar, tam […]
Kendimizi koy verip, dışarı çıkmadığımız, derli topluyken bile odamızı temizlemediğimiz, biraz dağınık kalsın dediğimiz ve kimseyle konuşmak istemediğimiz bazı zamanlar vardır. Dünya yıkılırmışçasına derdin, tasanın sorumluluğunu almak istemememiz gibi o varoluşun sorgulandığı zamanlar sadece bunun bir parçası, sunduğumuz bakış açısıdır. Bizlere çocukluğumuzda bir bakış açısı sunarken, bir çerçeve etrafında, sınırları taşırmadan, düşünmemiz, yorumlamamız öğretilmişti. Şimdiki […]
-
Sayfalar
Kıyı Türkçe Test Yayını