Böyle oyun mu olurmuş
Nefret ediyorum bu acıdan
Hate This Pain
50’sini deviren Tricky‘nin tarzı, mirası ve kişisel hayatı çok az noktada şu iki dizede olduğu kadar iyi kesişmiştir. Kendisi “Hate This Pain”i alametifarikası haline gelen puslu vokaliyle dile getirirken hala ilk dinleyişte aklımıza kazınacak deneyimler ortaya koyabildiğini de kanıtlıyor. Peki sözlerdeki cefa? O da yine Tricky’nin kendisi.
Albümün adı gibi sayısız defa düşüp parçalanan, asla ölmeyen umuduyla daima ayağa kalkan Tricky Fall to Pieces‘ta başarılı bir meditasyon ortaya koyuyor. Ruhu bunalımdan bunalım beğenmiş besteler, çoğunlukla Marta‘nın ve iki şarkıda (“Running Off” ve “I’m in the Doorway”) Oh Land‘in vokalleriyle çok yüzlü bir bağlam kazanıyor.
Büyük iddialar taşımayan, duygu düşünce dünyasını doğrudan aktarımlarıyla gönüllere kazınan, süresi az ama fazlasıyla yoğun bir çalışma Fall to Pieces. Doğru anda kendisi gelir, sizi bulur.
