Josephine Foster, bir bakıma geçenlerde yeni albümünü incelediğimiz Julia Holter‘ın ruh ikizi. İkisi de rüya alemlerinden sesleniyor, ikisinin de ortaya koyduğu son eserin süresi 1 saati aşıyor, yani epik boyutlarda dalgalanıyorlar. Hatta adları bile benziyor! Ancak bu ikizin çocuğu, öncekinin aksine muhtemelen pek az müzik otoritesinin “yıl sonu en iyi albümler” listesinde yer alacak. Oysa kalitede kardeşinden aşağı kalır bir yanı yok, ayıp değil mi? Belki müziğini elden ele, kulaktan kulağa yayarsak son anda daha fazla kişinin dikkatini çeker bu nağmeler.
Peki, kıyaslamaları bir kenara bırakırsak başlı başına kimdir bu Josephine Foster? Müzisyen olduğu kadar bir şairin hassasiyetine sahip kendisi. Cenazelerde ve düğünlerde şarkıcılık yapmış, Brahms‘tan James Joyce‘a çeşitli büyük sanatçıların eserlerini kendince yorumlamış. Bu bilgiler önemli, çünkü bu detayları öğrenip Faithful Fairy Harmony‘yi dinlediğinizde kendi kendinize “Evet, yapmıştır,” diyebiliyorsunuz. Sanki 19. yüzyılın sonundan bir folk sanatçısı dirilmiş, dönemdaşlarının verdiği ilhamla zamansız ağıtlar ve umut dolu ilahiler okuyor. Karşısında sonsuz Amerikan kırsalı, tepesinde fantastik yaratıkların cirit attığı bir evren…
İçinizi ziyadesiyle karartan bir mutlulukla tanışmak isterseniz, Foster’ın hayal alemi bir tık uzağınızda. Size ikram ettiği arpa suyundan içmeyi unutmayı, evinde kendisi hazırlamış, el emeği göz nuru.
