Ozzy Osbourne hakkında konuşurken bir konuda mutabık olabiliriz: Kendisi kesinlikle ‘sıradan bir adam’ değil. O halde yeni albümünün adı da sizi kuşkulara sevk etmesin: Üstadın kendisi albüme adını veren şarkıda iyice altını çiziyor bu durumun: “Sıradan bir adam olarak ölmek istemiyorum!” Bir insan, yaşama dair en büyük dileğine hakkıyla kavuşmaktan daha büyük bir gurur yaşayabilir mi? Ozzy yarım yüzyıla yayılan kariyerinin her anında eşsiz kalmış, düşüncelerini filtresiz biçimde dile getirmiş, gününü gün ederken geçmişteki hatalarıyla da yeri gelince yüzleşebilmiş bir efsane sahiden.
Yaş yetmiş olunca yaşama dair hesaplaşmalar yoğunlaşıyor elbette. İlk şarkıda kendi faniliğine “Dümdüz cehenneme gidiyoruz!” gibi esprili bir dille yaklaşırken ilerleyen dakikalarda daha duygusal bir samimiyete başvuruyor Ozzy, “Tüm yaşamım boyunca / Dünün dünyasında yaşadım” ya da “Karanlık hatıralar / Beni tüm gece uyanık tutuyorlar” gibi kendi endişelerine ve itiraflarına yer veriyor, “Beni unutmayın” diye de ekliyor. Bütün bunlara rağmen keyfi hiç de kaçık değil, gelmekte olanı cesurca göğüslemeye çabalıyor: “Arafta oturuyorum / Cehennemde yanmaktan korkmuyorum.” Veya şu söze ne demeli: “Her ruh da kurtarılamaz ki / Ne ekersen onu biçersin”.
Bunca dürüstçe kelama ilaveten sahiden sıkı şarkılar da hayli fazla: Elton John’lu balad “Ordinary Man”, stadyum dolusu bir kitleyi hedefleyen “Under The Graveyard”, Slash destekli “Straight To Hell” ilk dinlemede klasikleşen şarkılardan sadece üçü. Diyebiliriz ki onca sağlık sorunu yaşayan birine göre Ozzy’nin enerjisi oldukça yerinde! Albümün konuk listesinde hem etkileyici hem de enteresan isimler var: Kısaca görünüp kaçan Slash, Tom Morello, Elton John‘un yanında albüm boyunca katkılarını sunmuş Duff McKagan ile Chad Smith gibi camianın emektar isimleri burada. Son iki şarkıda ise rap sanatçıları Post Malone ile Travis Scott arzı endam ediyor, ki herkese göre olmasa da mutlaka bu şarkıların da seveni olacaktır.
Ordinary Man‘i bir veda hutbesi olarak okumamız gerekirse -ki bir önceki albümü Scream‘i 10 sene önce çıkaran Ozzy’nin vakasında bu gayet mümkün- elimizde oldukça sıkı bir final bölümü var. Fanilikle yüzleşmeyi konu edinen onca albümün içerisinde Ordinary Man, belki de elimizdeki en hızlı, en çevik, en zinde örnek. Biz hayranlara da şapka çıkarmak düşer.
