2023 ile vedalaşmadan önceki son içeriğimiz.
Seneyi kapatmadan evvel –2021 ve 2022‘de de yaptığımız gibi- geride bıraktığımız 12 ayın değerlendirmesi için kürsüyü bazı sevdiğimiz müzisyenlere ve gruplara bırakmak, onlara göre senenin albümlerinin neler olduğunu görmek istedik. Herkes kendi seyir defterini dürüstçe paylaştı, ortalık bir müzik zevkleri şölenine dönüştü.
Karşınızda sırasıyla Adoya, Alex Hall (Grails), Ali Özdemir (Cemiyette Pişiyorum), Can Oklay (Congulus), Goblin Daycare, Lilyu, Semi, Tendertwin ve Vicotüco‘nun gözünden 2023 müzikleri.
Adoya’nın Albümleri
Blonde Redhead – Sit Down For Dinner: “Duygularım bir müzik grubu olsaydı Blonde Redhead tam olarak beni temsil eden grup olurdu diye düşündüm hep. Tıpkı diğer albümlerinde de olduğu gibi; bu albümleri de tam olarak bu düşüncemi yendien doğruladı. Her zaman biriciklerim.”
M.Ward – supernatural thing: “İlk olarak 14 yaşında dinlemiştim M.Ward ve yaptığı işleri. Sonrasında özellikle söz yazarlığında kullandığı sade ve chilly tonlamadan hep referans alıp etkilendim. Sunset Stream’in sözlerini yazmamda epey payı vardır hatta. 🙂 Bu albüm benim için şans niteliğinde bir albümü oldu. Çünkü albümü dinledikten sonra ansızın kendisine mesaj attım ve mesaja cevap geldi. Takipleşip sohbet ettik ve onun bende olan yerini bizzat kendisine anlatabildim. Albümün trafiği bana yaşamın akışı, hislerin kaotikliği ile alakalı sakin kafayla düşünebilme gücü veriyor.”
Young Fathers – Heavy Heavy: “İlk olarak kayıtlarına değil, konser hallerine denk gelip nabzımın yükseldiği ve sonrasında da hiç bırakmadığım Young Fathers’ın bu yıl çıkan albümüyle alakalı olarak; ruhsal özgürleşme arzusunun güzelliği ve dağınıklığının müthiş bir betimlemesi diyebilirim.”
The Music Tapes – Quartet Plus Two
Neutral Milk Hotel – Everything Is
Beirut- Hadsel
Thom Draft – Breathtaking (EP)
Subcarpati – Valea Voltului
Parya & Rinxlaya – Görüntü Kaybı
Alex Hall’un (Grails) Albümleri
Robert Turman – DISTANT DOSAGE
Cattle Decapitation – Terrasite
Ali Özdemir’in (Cemiyette Pişiyorum) Albümleri
Blonde Redhead – Sit Down for Dinner
Atarashii Gakko! – Ichijikikoku
July Talk – Remember Never Before
Gezan, Million Wish Collective – Anochi
Boris, Uniform – Bright New Disease
Can Oklay’ın (Congulus) Albümleri
Paramore – This Is Why: “Enstrümanların ve Hayley Williams’ın sesinin mükemmel kullanımıyla harika bir iş çıkarmışlar. Canlı performansları da muazzam gerçekten. Umarım ülkemizde de bir gün izleme fırsatı bulabiliriz.”
Spiritbox – The Fear of Fear: “Metalcore grupları içerisinde en çok ilgimizi çeken grup ve albüm. Courtney LaPlante’nin hem clean hem de scream vokalde bu kadar başarılı olması grubu gerçekten farklı bir noktaya getiriyor.”
Kaptan Kadavra – Mental Yara: “Yerli sahnemizin yükselen yıldızı. Gittikçe daha iyi işler çıkarıyorlar. Bir sonraki albümde bizi neler bekliyor kim bilir.”
Enola Gay – Casement: “İngiltere’nin yükselen post-punk grubu. İleride buralar değerlenebilir.”
CLT DRP – Nothing Clever, Just Feelings: “Punk ve electronica’dan etkilenen yeni İngiliz gruplarından. Burası da değerlenebilir.”
Empire State Bastard – Rivers Of Heresy: “Bu albümden özellikle ‘Moi?’ parçasını herkesin dinlemesini tavsiye ediyorum.”
Heavy Lungs – All Gas No Brakes: “IDLES’ın açtığı yoldan giden Bristol punk/noise grubu.”
Depeche Mode – Memento Mori: “Yıllar sonra bile hit parça yapıyorlar, enerjileri ve şovları hala inanılmaz. Ölmedik burdayız diyorlar resmen.”
Arlo Parks – My Soft Machine: “Genç yaşta çok iyi yere geldi ve harika albümler yapmaya devam ediyor. Kendisini İstanbul’da izleme fırsatımız olmuştu. Buradan daha neler gelecek heyecanla bekliyoruz.”
Grave Pleasures – Plagueboys
IST IST – Protagonists
Healthyliving – Songs of Abundance, Psalms of Grief
Cult Of Luna – Vertikal I & II
Goblin Daycare’in Albümleri
Mama Goblin’in seçtikleri:
Badge Grabber – Fallopian Tube Amplifier: “Sınırsız agresyon, gürültü ve kaos vaadeden, fazlasıyla özgün fakat kenarda köşede kalmış harika bir albüm.”
MOAR – Baby I’m Cheap: “Dağı taşı bile yerinden kaldırıp deli gibi dans ettirtecek, her anını sırıtarak dinleyeceğiniz nadide bir Garage Punk albümü.”
Yangın – Plastik: “Grupça Bora’ya ve tabii ki Yangın’a aşık olmamızdan bağımsız olarak bir süredir yerli sahneden çıkan, bir bütün olarak en beğendiğim albüm.”
Teoman’ın seçtikleri:
Advoids – Advoids: “Katarsis, California ve kaos. Duymak ve yapmak istediğim her şeyi bu kayıtta buldum.”
Mitski – The Land Is Inhospitable and So Are We: “Evet Mitski sen benim erkeğimsin.”
Neon Kittens – No Drugs Required: “Gang of Four’un Gang of Four’a, Gang of Four’ca bir seslenmesi. Buna rağmen aşırı özgün duyulmaları beni asıl tavlayan şeydi ama.”
Eylül’ün seçtikleri:
Billiam & Busted Head Racket – Genetic Southern Hemisphere Christmas: “Billiam fangirl’ü olarak iki haftadır bende metrobüste çılgınca dans etme isteği yaratan harika mini bir EP.”
Agar Agar – Player Non Player: “Bir şeyler çizerken arkada çok dinlediğim bir albüm oldu. Favorim “Trouble”. <3″
Telehealth – Content Oscillator: “İmajlarını çok beğendiğim bir gruptan, güzelim bir post-punk albümü. Favorim “Unsafe Feeling”.”
Bora’nın seçtikleri:
Stuck – Freak Frequency: “Kafa uçurucu.”
Bad Pelicans – ETERNAL LIFE NOW: “Yer sallayıcı.”
King Krule- Space Heavy: “Ağlatıcı.”
Lilyu’nun Albümleri
Blondshell – Blondshell
Parannoul – After the Magic
PinkPantheress – Heaven knows
Foo Fighters – But Here We Are
Paramore – This is Why
Slow Pulp – Yard
Kali Uchis – Red Moon in Venus
Semi’nin Albümleri
Dold – Titles: “Çok sevdiğim ve uzun zamandır takip ettiğim İsveçli tekno sanatçısının kendi label’ı olan Arsenik Records’tan 2023’te çıkardığı bir EP Titles. Stil olarak raw hypnotic soundlara tekrar uğradığı bir EP. Yoğun olarak sadece klasik elektronik ekipmanlarla alınan take’lerden oluşuyor.”
Rector – Inference EP: “İstanbullu tekno sanatçısı Yakup Demirci’nin Symbolism recordstan yayınladığı raw/hypnotic/groove techno türlerini çarpıştırdığı dinlemesi çok keyifli bir EP.”
3. Oldboy – grimey ones Vol. IV: “Parçalarını çok çaldığım bir sanatçı Oldboy. 2023’te birçok sanatçıyla iyi eleştiriler alan EP’ler yayınladı ve ilkinden bu yana dinlediğim grimey ones serisinin dördüncüsünü de birkaç hafta önce yayınladı.”
Tunç Çakır – soundscapes no:1: “Bu sene türkiyede synthesis üzerine çıkmış en iyi albüm diyebilirim. Sadece kayıtlar ve modüler patchlerinden oluşan bu albüm dinlerken ambient/idm/bass türlerinde yüksek bir synthesis bilgisiyle ders niteliğinde. Çok güzel.”
Dasenfekt – Yalan: “Kadıköy merkezli Dasenfekt‘in Diffuse Reality etiketiyle çıkardığı albüm doğrudan kendi kurduğu elektro soundunu güçlendirmeye devam ediyor. İlk dinleyişte kendi imzasını belli ediyor. Kadıköy elektrosu.”
MOY – Dark Frontier: “Metz’in favori albümü. Klasik melodik elektro soundlarıyla çok iyi hissettiren bir albüm. Kendi aramızda söylediğimiz tabirleriyle ağlak elektro, ağlak acid, ağlak braindance. “
Hedex – MHITR (Semi-automatic): “Bu sene Belgian jump-up dnb türündeki en başarılı single. Çoğu setimde çaldığım bir parça oldu.”
Chase and status, bou & flowdan – baddadan: “!!!!!!!!!!!!”
Bloto – Scieki: “Astigmatic’ten çıkan Bloto’nun yeni kısaçalarını çok sevdim, ilk albümlerindeki sound’un mahsüllerini dinlemek çok hoşuma gitti. “
Keskin – Silahlar İhanet Etmez: “Türkçe rap kontenjanımdan eklediğim bir track. Bir süredir çok dinliyorum.”
Tendertwin’in Albümleri
Anna B Savage – in|FLUX: “Benim için kolaylıkla yılın albümü. Baştan sona hem sonik hem duygusal bir macera. Çift yüzlü bir madalyon gibi in|FLUX, tutarsız hızlarla dans ediyor. Bunun en iyi göstergesi albüme adını veren parça ‘in|FLUX’: Klarnet ve çiğ vokallerle açılıp leziz bir synth basla ortalığı karıştıran dinamik bir kaos. Şarkının ortasında Anna doğaçlama bir kahkahaya dalıyor, o ara mührünü duymamak imkansız prodüktör Mike Lindsay’nin ‘Oh yeah!’si de karışıyor işin içine. İnsanlığımızın ve romantik ilişkilerimizin yoğun yorgunluğunu böyle bir dürüstlükle işleyen pek işe rastlamadım.”
Mitski – The Land Is Inhospitable and So Are We: “Bazı sanatçılar her albüm halihazırdaki personalarının üstüne yeni bir kat ekliyorlar, gittikçe devasalaşan tanrılar gibi. Mitski’nin yaklaşımı farklı bir kategoride fakat — onun her albüm etrafta olan bitenden bağımsız yeni bir florayı keşfettiğini, ve her florada yeni bir hassasiyet bulduğunu sezebiliyorum.”
Caroline Polachek – Desire, I Want to Turn Into You: “Vokal şahanelik derecesinde, çerçeveletip asmalık bir eser. Hem görsel hem sonik konsept açısından her ayrıntı incelikle işlenmiş. Bunny kim? Tutku kimin tutkusu? Adada mıyız yoksa metroda mı? Grimes ve Dido da bizle mi? “Pretty in Possible” Polachek’in Celine Dion selamı ise, “Sunset” de Kate Bush mudur? Cevaplar veren değil sorular sorduran albümler en makbul albümlerdir. (Bu albümü içeren NPR performansı da tarihi nitelikte bir kayıt.)”
DM Stith – Fata Morgana: “Şu anda içinde bulunduğumuz dönemsel depresyonun üzerine kolayca yansıyabilecek, içe dönük ama bir o kadar da hepimizin içine dönük bir koleksiyon bu. Yalnızlık, melankoli, biraz da Digitakt.”
Squid – O Monolith: “İkinci albüm beklentisi terörünü alınlarının en akıyla atlatmış, kendilerini her seferinde tahmin edilenin ötesine atabilmiş bir gruptan geliyor sıradaki albüm. İçinde ben varım diye demiyorum. Squid’in kapasitesi havada uçuşan 7/8’lerden ve akıl karmaşası veren multi-enstrümentalizmden öte bir durum: albümün prodüktörü Dan Carey ile Real World Stüdyoları’nın cam çatısı altında çığlık çığlığa koro aranjmanlarını kaydederken tanık olduğunuz sinerji onların neden bu kadar iyi bir grup dinamiğine sahip olduğunu rahatça açıklıyor. Albüm baştan sona bir destan, yer altını keşfe çıkarken benim favorim The Blades’in Kafkaesk klibini izlemeyi de unutmayın.”
mui zyu – Rotten Bun for an Eggless Century: “Yine karanlık ama cesur bir nostalji. mui zyu’nun eşsiz iç dünyasına ilk adım beni çok heyecanlandırıyor. Rüyalara konu olabilecek fantastik ve yer yer ürkütücü sözlerin tamlamalarına Çin kökenlerinden de serpiştirdiği özel enstrümanlar, yumuşak elektronik ritimler, beklenmedik akorlar, ve kaçınılmaz bir hüzün eklenince Japanese Breakfast’ın erken zamanlarını hatırlatan yenilikçi bir tat çıkıyor ortaya. Yumurtasız. “
Vagabon – Sorry I Haven’t Called: “Vagabon bu sene keşfettiğim en eğlenceli isimlerden. Vampire Weekend’in Rostam Batmanglij’i ile prodükte edilmiş son albümü karanlıkta ağlayarak da olsa dans edebileceğimi hatırlatıyor bana. Müzik altyapısının kendine has bir kulüp nostaljisi var, sözlerin narin dürüstlüğü de aranjmanları karakteristik kılan nokta.”
This is the Kit – Careful of Your Keepers: “This is the Kit yine yaptığını en iyi şekilde yapıyor. Kelimeler tersten havuzlarda yüzüyor. Tüm derinliği ve hafifliğiyle buluttan bir yatak gibi kucaklayan döngüsel enstrümanların üstüne Kate Stables bir bilmece gibi aynı cümleleri farklı şekillerde söyleyerek bize bir şey anlatmaya çalışıyor. Özellikle üflemelilerin yardımı yadsınamaz.”
Michael Crean – Songs to the Sea: “Bu sanat kolunda beraber çalışabildiğim için pek şanslı olduğum Michael Crean’in müzikal kafası janr tanıyan bir sakinlikte hiç değil: folk, caz, elektronik… Bu yolda hepsi mübah. Buna rağmen anlattığı hikayeler karman çormanlıktan uzak, kalbi yerinden sökecek bir sadelikte. Biraz Damien Rice, biraz James Blake – bolca şiirsel ama gerçekçi bir acı. Michael benim gibi denizle büyümemiş, dinlerseniz tane tane anlatır “The Coast”’ta – ama bu şarkıların akıntıları hepimizin damarlarından denize açılabilir.”
M Ward – supernatural thing: ‘Bir çocuğa gitar çalmayı öğret, hayatının sonuna kadar züğürt kalsın.’ M Ward her zaman bir sanatçı olmanın hassas noktalarına dokunaklı şekillerde yaklaşmanın bir yolunu buluyor. Bu ortalama çevirim albümün First Aid Kit’i konuk eden kilit şarkısı ‘too young to die’dan geliyor. Bu varoluşsal tema kariyerinin orta yaşlarında yorumlanması manidar, ve orijinali Daniel Johnston’a ait parça ‘story of an artist’ bağlamında da gözlemlenebiliyor. Yaz başı gelen en sonbahar albümlerden, supernatural thing – ustanın zaman kapsülüne hapsettiği incelikli gitar manevralarıyla dolu. Leziz bir enstrümental David Bowie cover’ı ve Jim James, Neko Case ve benzeri ciddi konuklar da cabası.
Vicotüco’nun Albümleri
Mac DeMarco – Five Easy Hot Dogs
Gorillaz – Cracker Island
Agar Agar – Player non Player
Flavien Berger – Dans cent ans
Polycool – Lovoscope
Puma Blue – Holy Waters
Paris Texas – Mid Air
Ek: Bizim Favori 2023 Albümlerimiz
Bizim de çorbada tuzumuz olmasın mı? İşte 2023’te Kıyı’da durmadan dinlediğimiz 12 albüm:
Caroline Polacheck – Desire, I Want To Turn Into You
Parya & Rinxlaya – Görüntü Kaybı
Squid – O Monolith
Sprain – The Lamb as Effigy
Slowthai – UGLY
Young Fathers – Heavy Heavy
jaimie branch – Fly or Die Fly or Die Fly or Die ((world war))
Chartreuse – Morning Ritual
Puma Blue – Holy Waters
Anna B Savage – in|FLUX
Gaz Coombes – Turn The Car Around
Laura Misch – Sample the Sky
Sonsöz: Ortak Albümler
Elimizdeki sonuçlara baktığımızda toplam 11 albüm birden fazla listede anılmış. Bu albümlerin hepsinden birer şarkıyı kullanarak bir çalma listesi oluşturduk. Seneyi kapatmadan önce bizden size ufak bir hediye olsun. 2024’te görüşmek üzere…
