Eski Oasis’çi Liam Gallagher yeni albümünde uzun zamandır etmediği kadar özgüvenli ve hatta mutlu kelamlar ediyor. İddialı açılış parçası “Shockwave”de örneğin: “Şehre döndüm şimdi / Spot ışıkları üstümde / Beni mahpus tutmaya çalıştılar / Ama şükürler ola ki özgür hissediyorum / Tüm karanlığın / Nihayetinde döndü buldu seni / Sakın kendini cümle alem / Aklın uçmak üzere”. Yiğidin hakkını teslim etmek lazım, Why Me? Why Not Oasis dağıldığından bu yana kendisinden veya kardeşi Noel’den gelen en Oasis’vari, en rock’n roll çalışma olabilir. Heyhat albümün önemli bir sorunu var, yeterli sayıda vurucu şarkı barındırmıyor içinde.
“Shockwave”e ilaveten “The River”, “Why Me? Why Not”, “Halo”, “One of Us” gibi şarkılar Oasis’in eski günlerinin haşmetini ucundan yakalayarak akla çoğunlukla 60’lar rock’n roll temsilcilerini getiren, başlı başına oldukça başarılı örnekler. Seçkinin geri kalanında ise coşku dolu tınlayan bir Gallagher’dan öte, kalıcı olacak şeyler bulmakta zorluk yaşıyoruz ne yazık ki. Dinlediğimiz şarkıcının enerjisini hissetmek de insana bir ölçüde yetiyor elbette, ancak Gallagher’ın bazı şarkılarda içini dökerken şarkının kendisine yeterince ehemmiyet vermediğini hissetmeden edemiyoruz. “Now That I’ve Found You”, “Alright Now”, “Meadow” gibi şarkıları tekrar tekrar dinlemek için pek bir mazeretimiz kalmıyor haliyle.
Kardeş Noel Gallagher son albümünde tınısında köklü bir değişikliğe giderek birçoğumuzu etkilemeyi başarmıştı. Liam ise Why Me? Why Not‘ta işin enerji ve samimiyet kısmını halletmesine karşın aşina olduğu müziğin klişelerine boyun eğmekten öteye nadiren geçiyor. Yine de bizi oldukça nostaljik hissettirmeyi başarıyor, sevenleri sırf bu hissi arıyorsa dahi albüme bir şans vermeli.
PUANLAMA: 6/10
