Hazırlayan: Aslı Dernek
PJ Harvey‘nin 9. albümü The Hope Six Demolition Project (15 Nisan 2016) geçen sene akıllara kazınacak bir şekilde, Somerset House enstalasyonunun bir parçası olarak kaydedilmeye başlandı. Yani PJ Harvey ve grubu Londra’nın Somerset House‘unun bodrumunda bir camın arkasında seyircilerin gözleri önünde albüm çalışmalarına başladılar.
Polly Jean Harvey‘nin gazetecileri bıktıracak şekilde çoğu röportajında şeffaf olmadığı; şarkı sözleri ile ne demek istediğini açıklamayı reddettiği ve özel hayatı hakkında çoğu zaman konuşmak istemediği düşünüldüğünde yaratıcılık prosesi hiçbir zaman bu albümdeki kadar transparan olmamıştı.
“Halka açık” kayıt aşaması, geçtiğimiz Ekim’de hazır şarkıların şiirler eşliğinde canlı olarak dinleyicilere çalınması – şiirler The Hollow of the Hand kitabında toplanmış – ve albümün formunu oluşturan Afganistan, Kosova, Washington DC ziyaretlerinde Seamus Murphy tarafından çekilen fotoğrafların görücüye çıkması ile Harvey’nin alışkın olmadığımız bir şekilde dinleyiciyle kuvvetli bir ön iletişim kurmaya çalıştığına şahit oluyoruz. Harvey’nin projeyi açıkladıktan sonra hiçbir röportaj vermediği düşünüldüğünde; sanatçının dinleyicilerine şimdilik sadece müziği ile dokunmak istediğini söyleyebiliriz.
Yeni albüm Harvey‘nin 2011 yılında çıkan Mercury Prize ödüllü, geçmişten günümüze savaş olgusu ve bunun insanlık üzerindeki etkilerinden bahseden Let England Shake albümünün devamı olarak yorumlanabilir; fakat sanatçının bu sefer Amerika odaklı olduğunu söylemekte fayda var.
Açılış parçası olan “The Community of Hope” un ismi Washington DC’deki bir hayır kuruluşundan geliyor. Şarkı kesik gitar soundlarıyla ve sözleriyle oldukça kasvetli. Parçadaki bazı sözler nedeniyle Harvey, DC’de yaşayan halktan tepki toplamış. Şarkıda geçen “bağımlı zombi” göndermesi ve bölgedeki okul için söylenmiş “b.k çukuru” tanımlaması ile Harvey lokal insanların öfkeli eleştirilerine maruz kalmış.
“The Ministry of Defence” kuvvetli ve gürültülü gitarın eşlik ettiği; gözümüzün önünde – hiç de yabancı olmadığımız – savaş sonrası şehir resmini canlandıran bir şarkı.
“The Orange Monkey” benim albümdeki favorilerim arasında. Albümün temasını oluşturan gömülü tarih ve yolculuk ekseninde Harvey’nin kendi içsel seyahatını da anlatıyor bize.
Kapanış şarkısı “Dollar Dollar” ise Harvey’nin içinde olduğu araba kırmızı ışıkta durduğunda para istemek için arabaya yaklaşan dilenci bir çocukla ilgili. Yeşil ışık yandığında çocuğu yoksulluğu ve çaresizliği ile bırakarak uzaklaşma ve bunun getirdiği suçlulukla yüzleşme hissiyatı Harvey’nin vokalleriyle oldukça gerçekçi olarak dinleyiciye aktarılıyor.
The Hope Six Demolition Project‘in 11 şarkısında da sarsıcı bir melankoli var. Harvey’nin kuvvetli ve aynı zamanda yalın hikaye anlatıcılığı agresif müzikal altyapı ile birleştiğinde dikkat çekmek istediği trajedileri olduğu gibi yansıtmış ve bizi de ortaya çıkan rahatsız edici gerçeklerle yüzleşmeye zorlamış. Bu açıdan albümün “mutlu” bir albüm olduğunu söyleyemeyeceğim; karanlık bir hikaye ile karşı karşıyayız.
Albümleri kadar canlı performansları ile de çok konuşulan PJ Harvey, 8 Haziran‘da Zorlu Performans Sanatları Merkezi‘nde bir konser vermek üzere Türkiye’de olacak. Yeni albümden parçaların da çalınacağı bu konseri kaçırmamanızı tavsiye ediyoruz.
