Bir film olsaydı distopik ve karanlık bir bilimkurgu olacağını düşündüğüm bu albüm, karanlık bir yerden gelen grup üyelerinin -Vancouver, Kanadalı grup üyelerinin bazıları eskiden bağımlılıkla mücadele etmişler- kolektif eforu. Aktif olarak doğu Vancouver’da bağımlılıkla mücadele eden insanlara yardım etmekteler. Grup üyeleri albümün yapımını da kendileri üstleniyorlar. Topluluk fikrinin bağımlılık ile başa çıkma yöntemi olarak düşünülmesi sonucu ortaya bu albüm çıkmış.
Albüm eklektik müzikalitesiyle ağırlıklı olarak rap ve free caz etkisinde. Yer yer endüstriyel sesler ve post-punk’tan ilham alınmış olduğu, müzisyenlerin geniş bir müzikal spektrumun dinleyicileri oldukları ortada. Ara ara duyduğunuz müzikallerden alınma gibi duran bölümler de çocuksu ve hayalci bir dünyanın kapılarını aralıyorlar. Postmodernizmin seçip alma ve bununla kendi kimliklerini oluşturma konusundaki başarısının bir örneği sayılabilecek albüm bende biraz fazla malzemeyle yapılmış bir çorba izlenimi bıraktı. Bu kadar fazla müzikal referansın birleştirilmesi her zaman için uyumlu bir sonuç sağlamıyor. Amaçlanan bütünlük ve uyum olmayabilir elbette.
Bazı ilginç ve eğlenceli sesler müzikalite olarak umut verse de, rap bölümlerindeki, hatta genel olarak sözleri anlamak oldukça güç. Bir tür terapi yöntemi olarak yaratıcı işlerle uğraşmak saygıya değer bir durum, Crack Cloud’un da ileride müzikal anlamda daha etkili bir albüm yayınlayacağını düşünüyorum.
