Fransız müzik video yönetmeni, grafik tasarımcı, fotoğraf sanatçısı ve müzisyen Yoan Lemoine nam-ı diğer Woodkid’in ilk stüdyo albümü The Golden Age 2013’ün en başarılı albümlerinden biri olarak müzik dünyasında yerini aldı.
Yönetmenliğini yaptığı Teenage Dream (Katty Perry), Born to Die (Lana Del Rey), Take Care (Rihanna, Drake) videoları ile pek çok ödüle aday olan Lemoine asıl başarıyı The Golden Age albümünden çıkan ilk single Iron ve video klibi ile yakaladı. 2011 yılında yayımlanan Iron EP, Assassin’s Creed: Revelations’ın fragman müziği olarak kullanılmasının da etkisiyle bir anda adını duyurdu.
The Golden Age albümü Lemoine’ın çocukluk yıllarını temsil ediyor. Bir röportajı esnasında çocukluk yıllarının altın çağı olduğunu söyleyen Lemoine, bu albümde başlangıcından sonuna yaşamı anlatmak için uzun bir yolculuğa çıkmış. Albüm 2011 yılı içinde yayımlanmak üzere planlansa da 2013’e kadar uzanan bir yapım sürecinin ürünü. Albümün ana temasını oluşturan yolculuk sinematik bir hava barındırmakta ve Lemoine’ın yönetmen kimliğini müziğinde de kullanarak ortaya koyduğu eser kesinlikle takdiri hak ediyor.
Lemoine, müzisyen kimliğinin diğer yaratıcı kimliklerinden izler taşıdığını ve aslında müzik videoları, moda çekimleri ve grafik çalışmalarında da her zaman müzik ve şiirle iç içe olduğunu belirtiyor. Amacının tüm bu ögeleri bir arada toplayarak şiirsel yapıtlar ortaya koymak olduğunu söyleyen Woodkid, The Golden Age albümü ile istediğini elde etmişe benzemekte. Genç müzisyen yarattığı videolar, müzik ve sergilediği canlı performansları ile dinleyiciyi kendisine hayran bırakmakta.
The Golden Age adeta büyük bir sinema yapıtı için oluşturulan, her ayrıntısı düşünülmüş, hikayeyi dinleyicinin gözlerinde canlandırabilen bir albüm niteliğinde. The Golden Age albümünden şimdiye kadar Iron (Mart 2011), Run Boy Run (Mayıs 2012) ve I Love You (Nisan 2013) olmak üzere üç video yayımlandı. Videoları üçleme şeklinde oluşturan Lemoine, bir söyleşisi esnasında Iron’ın videosuna değinerek hikayenin başlangıç kısmını anlatmakla yetinip geri kalanı dinleyicinin hayal gücüne bırakmış:
“Bu tamamlanmamış bir parça, insanların boşlukları doldurup kendi hikâyelerini oluşturacaklarını düşünüyorum.
… Aslında bir hikaye var; şehirle çarpışarak evinden kaçan bir çocuk hakkında. Nazik ve ham vokalleri oldukça sade, titizlikle hazırlanan müzik ise duygunun büyük kısmını aktarıyor.”
Ayrıca Lemoine bir pop ikonu olmak istemediğini ve videolarında kamera önünde bulunmayacağını ifade ediyor.
Şarkı sözleri videolarla birleştiğinde Lemoine’ın hikaye anlatıcısı olarak da oldukça başarılı olduğunu görüyoruz. Nitekim bu başarısı müzik otoritelerince de takdir gören sanatçı, Grammy (Run Boy Run yılın en iyi müzik videosu, 2013) de dahil olmak üzere film festivallerinde ve çeşitli müzik ödüllerinde en iyi görsel efekt, yılın en iyi müzik videosu, en iyi yönetmen gibi dallarda aday gösterildi.
14 şarkıdan oluşan albüm günlük hayatın hırsları ve kaygılarıyla gerçeküstü metaforları birleştirerek oldukça fırtınalı epik bir yolculuk sunmakta. Lemoine’ın yumuşak ve hüzünlü vokali yükselen yaylılar, dans beatleri, synth efektler ile karışıp dinleyiciyi saran güçlü bir orkestral popla mükemmel bir biçimde birleşmekte ve böyle bir deneyimi kağıt üzerinde anlatmak hiçbir zaman aynı etkiyi yaratmıyor.
Üç yıllık uzun yazım, besteleme ve kayıt döneminde oluşturulan albümün barındırdığı emek ve özen albümdeki her şarkıda kendisini hissettirmekte. Her ne kadar öne çıkan şarkıları Iron, Run Buy Run, I Love You gibi görünse de albümde bulunan herhangi bir şarkı hit olabilecek düzeyde. Albümün açılış şarkısı The Golden Age, altın çağın bitmesinin hüznünü taşırken kapanış şarkısı The Other Side her şeyin başında, hayatı için savaşan bir çocuğun hikayesini fısıldıyor. Hikâyeyi dinlemek ve kendi versiyonunu oluşturmak ise dinleyiciye bırakılmış.
Sesinin güzelliğini kazara fark ettiğini ifade eden sanatçı bu durumun yere düşen herhangi bir şeyi fark etmek gibi olduğunu söylese de şimdiden Antony Hegarty’nin enfes vokalinden izler taşıdığı övgülerini aldı.
Son dönemde karşımıza çıkan çok yönlü sanatçılar arasında belki de en baş döndürücü isim olan Yoan Lemoine mükemmeliyetçi yanıyla kendisini daha da geliştirerek altın çağını sürdüreceğe benziyor.
Böyle albümler yapmaya devam edecekse tüm çağlar Woodkid’in olsun!
Seray Şan
