2010 yılından beri İngiltere’nin alternatif sahnesinin etkin seslerinden biri olan Wolf Alice, üçüncü stüdyo albümü Blue Weekend’i yayınladı.
Başlangıçta vokalist Ellie Rowsell ve gitarist Joff Oddie’den oluşan akustik bir ikili olarak kurulan grup, 2012’de bünyesine basçı Theo Ellis ve davulcu Joel Amey’i de katarak son halini aldı. İlk albümleri My Love Is Cool 2015’te çıkıp alternatif müzik listelerinde hızlı bir yükseliş yaşadı. Öyle ki Moaning Lisa Smile şarkısı 2016’da Grammy ödülü adaylarındandı. Bu başarılı başlangıcı 2017’de gelen Visions Of a Life Mercury ödülünü kazanarak takip etti. Seyrek ama emin adımlarla ortaya güzel şeyler çıkaran Wolf Alice’e esin kaynağı olan isimler ise Beatles, Siouxsie ve Banshees, Blur ve Courtney Love.
Adını duyunca gökyüzüne bakma hissi uyandıran Blue Weekend albümüne dair önce şubat ayının sonlarında The Last Man on Earth, ardından nisanda Smile şarkısı single olarak yayınlandı. Ve nihayet Blue Weekend’in tamamıyla karşılaştığımızda grubun kendini tatmin eden, dinamik ve kendi tanımlarıyla özgün rocky pop tarzlarını daha da oturttuklarını görüyoruz.
Yapımcılığını Coldplay, Arcade Fire, Florence + the Machine gibi gruplardan tanıdığımız Markus Dravs’in üstlendiği albüm The Beach ile başlıyor. The Beach insanı tetikte tutan melodisiyle bitmiş bir savaşı yeniden başlatma heyecanını hissettiriyor. Delicious Things bir aidiyet sorgulaması yapıyor ama hemen ardından gelen Lipstick On The Glass ise sorgulamadan kendimizi kaptırdığımız şeyleri bize anımsatıyor. Smile’ı dinledikten sonra uzun zamandır ertelenen şeyleri yapmak için motive olmamak pek mümkün değil. Safe From Heartbreak (if you never fall in love) aşk acılarını tokat gibi yüzümüze çarpıyor, bu hissi How Can I Make It OK? bir adım daha öteye taşıyor. Play The Greatist Hits tüm bu duygulara isyan ediyor ve sözler yeterince yüksek değil dese de Rowsell’ın masalsı sesi bu kez fazlasıyla yüksek.
