Bazı gruplar vardır ki, görece kısa denilebilecek bir süre aktif hayatlarına devam ederler; ama müziklerinin etkisi grubun diskografisindeki seyrüseferden çok daha yoğun olur. Bazı gruplar da vardır ki, üstelik kayda değer bir ticari başarı elde edememelerine rağmen bu etkiyi yaparlar, kendilerinden sonra gelenlerin ilham perilerinden birileri olmayı başarırlar. Bu eşkaldeki gruplara verilebilecek en güzel örneklerden biri, Amerikalı punk rock topluluğu The Replacements olsa gerek.
1979’da kurulduktan sonra ilk albümleri ‘Sorry Ma, Forgot to Take Out the Trash’i 1981’de çıkaran, toplam yedi stüdyo albümü sahibi grup, kapanışı 1990’da ‘All Shook Down’ ile yapmış, 1991’in Temmuz ayı başına kadar süren turneleriyle de hayranlarına veda etmişti.
Olaylı canlı performanslarıyla, sahneye kafa bi’ dünya çıkışlarıyla ve her şeyin sonunda enstrümanlarına takındıkları haşin tavırla zihinlerde yer ederek, dönemin punk rock’ının yan unsurlarını da itinayla içselleştiren grup, The Rolling Stones, Slade, The Beatles, Faces gibi gruplardan aldığı ilhamı, The Ramones, The Clash, Dead Boys gibi punk efsanelerinin çekimine ekleyince, ortaya ileride ‘alternative rock’ olarak çıkacak akımın öncüsü de kendisini gizliden gizliye belli etmiş oluyordu. Evet, albümleri asla çok satmamış olan bu grup, 80’lerden 90’ların müziğine geçişte köprü görevi oynuyordu!
Grubun son albümü All Shook Down, The Replacements’ın kariyerine baktığımızda, esasında ticari başarıya en çok yaklaşmış, ana akımın ilgisini en çok çekmiş albümleri olarak göze çarpıyor. Bununla beraber, ne yazık ki grup içi sorunların su yüzüne çıktığı dönem de işte bu aralara tekabül ediyor. Bağlar bir anda çözüldü; Chris Mars gruptan ayrıldı, sonradan Guns N’ Roses basçısı olan Tommy Stinson uzak diyarlara yelken açtı. Kara bulutlar grubun üzerinde dolaşmaya devam etti, 1995’te bir diğer The Replacements üyesi, Tommy’nin kardeşi Bob Stinson malum nedenden dolayı (kötü alışkanlıklar) hayatını kaybetti.
Yıllar geçti, The Replacements yolda bayağı bir zayiat verdi, alkolden ağızları bayağı bir yandı, hala da yanıyor. Grubun eski üyelerinden Bob “Slim” Dunlap’in bu sene başlarında geçirdiği felç, bu hiç de iç açıcı olmayan listeye eklenebilecek bir başka hüzün maddesi ne yazık ki.
Tüm bunlar olurken, grubun iki esaslı üyesi Paul Westerberg ve Tommy Stinson, bir EP albüm için bir araya gelerek müzik camiasını sevindirdi. Dört şarkılık EP’nin 250 baskısı online olarak açık arttırmaya çıkacak ve elde edilecek tüm gelir Slim Dunlap’in bakım ve tedavi masrafları için harcanacak. Davulcu Chris Mars’ın ‘dahil olmayı istemediği’ proje, bu sene sonlarında bizlere ulaşmış olacak.
EP hakkında ufak tefek ipuçlarına göz atarsak; davulda Peter Anderson ve gitarda Westerberg’e turnelerinde de eşlik eden Kevin Bowe’nin ikiliye katıldığını görüyoruz. Albümde Dunlap cover’ı ‘Busted Up’, Broadway müzikali Gypsy’den ‘Everything’s Coming Up Roses’, Gordon Lightfoot’un 1965 tarihli şarkısı ‘I’m Not Sayin’ ve Hank Williams’tan ‘Lost Highway’ yer alacak.
Gönül isterdi ki grup yeniden toparlanmış ve yeni şarkılarla dönme kararı almış olsun. Tünelin ucunda buna dair zayıf ışıklar olsa da ilk hedef, felç durumu hala devam eden, zorlukla konuşabilen Dunlap’e bir miktar katkı sunmak… Sonrası; meçhul. Yine de böylesine önemli bir grubun adının geçtiği bir haber, hiçbir şey olmasa bile işte şu şarkıya olan özlemimizi körükledi. Yeni şarkı gelmese de The Replacements’tan sonsuza dek; bir Swingin’ Party açıp kendimizden geçebiliriz her defasında…
Emre Yürüktümen
