Şahsi Listeler: 2010’ların En İyi Albümleri

Bir sene daha sona eriyor. Heyhat bu defaki öyle herhangi bir sene değil, tarihe belirleyici özellikleriyle kazınacak bir onyılın da bitişi. Bu noktada insan düşünmeden duramıyor, “Ne olacak peki o belirleyici özellikler?” diye. Kıyı ekibi olarak hiç olmazsa müzik alanında birtakım önerilerde bulunabiliriz diye düşündük, kafa kafaya verdik, ortaya evvela geçtiğimiz günlerde okuduğunuz kolektif albüm listesi çıktı.

Mevzubahis listedeki albümler, kimisi sayıca 50 albüme yaklaşan bireysel listelerin en azından ikisinde kendine yer bulanlardı. Şimdi de o bireysel listelerin her biri, yine bireysel çabalarımızla kendi ilk 10 albümünü belirledi. Böylece ortak listede kendine yer bulamayan güzelliklere de bu yazıda yer vermiş oluyoruz. İşte her birimizin uğruna gecesini gündüzüne kattığı 10’ar albüm.

Gönlümüzde kendine yer bulan harika işlere şapka çıkardığımız bir yazı serisinin daha sonuna geldik böylelikle. 2010’lar hepimize sahiden afiyet oldu.

Evrim Cantimur’un Listesi:

Rüyada bana eşlik eden albümler aşağıdakiler, gerçeklik algımı yerle bir eden, beni olduğum andan alıp geçmişe ışınlayan şarkılar. Koca 10 yıl içerisinde o kadar çok şey yaşadım ki; rüya gibiydi her şey, bundan dolayı da yaşananları şarkılar sayesinde tekrar tekrar hatırladım. Bu yolda bana eşlik etti albümler, kendi hikayemin eşlikçisi oldular.
Bu sürede hiçbir zaman gerçekleşmeyeceğini düşündüğüm şeyler gerçekleşti; kıyı’yı kurdum, Radiohead’i kanlı canlı izledim (ilk sıradaki albümden sonra hem de) vs. vs.
Bir yerde hep müzik vardı ve var olmaya devam edecek, duyabildiğim sürece.

Radiohead – A Moon Shaped Pool (2016)
Massive Attack – Heligoland (2010)
Connan Mockasin ‎– Forever Dolphin Love (2010)
Suuns – Zeroes QC (2010)
Blonde Redhead – Penny Sparkle (2010)
Nicolas Jaar – Space Is Only Noise (2011)
King Gizzard & The Lizard Wizard – Flying Microtonal Banana (2017)
Yann Tiersen – Dust Lane (2010)
The Twilight Sad – Nobody Wants To Be Here And Nobody Wants To Leave (2014)
DIIV – Is The Is Are? (2016)

Deniz Ekim Tilif’in Listesi:

İlk başta her şey çok kolaydı. Nick Cave’den David Bowie’ye, oradan progresif rock ve alternatif müzik sularına ulaşan (tıpkı günlük müzik dinleme rutinimde olduğu gibi) bir liste hazırladım. Güzel olmasına güzeldi de, az daha uzatsam ortaya minik bir kitap çıkacaktı. O upuzun listenin içinden öne çıkan 10 albümü seçmek inanılmaz zor oldu. Sanırım günün sonunda aşağıdaki sonuç, şahsım adına yeterince tatmin edici. Finale kalamayan Daughters’a, Scott Walker’a, Nemrud’a, Leprous’a, Kate Bush’a ve daha nicesine selam olsun.

Bu arada bir numarada elbette Ghosteen olacaktı. O karar hiç zorlamadı.

Nick Cave & The Bad Seeds – Ghosteen (2019)
Gevende – Sen Balık Değilsin ki (2011)
Swans – The Glowing Man (2016)
Nick Cave & The Bad Seeds – Push the Sky Away (2013)
Steven Wilson – The Raven That Refused to Sing (2013)
She Past Away – Belirdi Gece (2012)
David Gilmour – Rattle That Lock (2015)
David Bowie – Blackstar (2016)
Arthur H – Amour Chien Fou (2018)
Benjamin Clementine – At Least For Now (2015)

Gökçe Işık’ın Listesi:

Jon Hopkins – Immunity (2013)
Massive Attack – Heligoland (2010)
Connan Mockasin – Forever Dolphin Love (2011)
Radiohead – A Moon Shaped Pool (2016)
No Clear Mind – Dream is Destiny (2014)
Lilium – Felt (2010)
Alt-J – An Awesome Wave (2012)
Jungle – Jungle (2014)
Skinshape – Oracolo (2015)
L’lmperatrice – Odyssee (2015)

Övgü Toraman’ın Listesi:

Zihin, ruh ve beden arasındaki ilişkiyi kuvvetlendiren özlere sahip bu albümler. Ete kemiğe bürünebilselerdi, şüphesiz güzellik algım yerle bir olurdu. Her kulak değdirdiğimde büyülendiğim albümlere, 2010’lara selam olsun.

Midlake – The Courage of Others (2010)
Mogwai – Special Moves (2010)
Trentemøller – Into The Great Wide Yonder (2010)
God Is An Astronaut – All is Violent, All is Bright (2011)
David August – Times (2013)
Grandbrothers – Dilation (2015)
Radiohead – A Moon Shaped Pool (2016)
David Bowie – Blackstar (2016)
Benjamin Clementine – I Tell A Fly (2017)
Thom Yorke – Anima (2019)

Deniz Özteoman’ın Listesi:

Bonobo – Black Sands (2010)
Gevende – Sen Balık Değilsin ki (2011)
Sons of Kemet – Burn (2013)
Elbow – The Take Off And Landing Of Everything (2014)
PAUW – Macrocosm Microcosm (2015)
Matthew Halsall – On The Go (2016)
Derya Yıldırım & Grup Şimşek – Nem Kaldı (2017)
Khruangbin – Con Todo El Mundo (2018)
Altın Gün – Gece (2019)
Ibrahim Maalouf – S3NS (2019)

Canan Balkan’ın Listesi:

Bu listeyi son on yılın en iyi albümleri değil de, son on yılın en sevdiğim albümleri olarak adlandırmam daha doğru olur. Zira, güncele ya da yeniye olan mesafemi gayet iyi resmeden bir liste olduğunu düşünüyorum. Belki Beirut ve Ibrahim Maalouf bunun bir istisnası olabilir ama o iki albüm bile eskiye ait bir sürü şeyi çağrıştırıyor bana. Listede 2019’da yayınlanan üç albüm haricinde bütün albümler kişisel olarak da hayatımın bir parçası haline gelmiş olan eserler. Örneğin Lightning Bolt Pearl Jam’in en iyi albümlerinden biri olmasa da “Sirens” gibi, “Pendulum” gibi ya da “Yellow Moon” gibi şarkılarıyla benim için çok önemli bir yere sahip. Güneşi Beklerken ve If Not Now, When? içinse bunun tam tersi bir durum söz konusu. Bu iki albüm mor ve ötesi ve Incubus’un kesinlikle en iyi albümleri arasında. Distance Over Time da Dream Theater’ın son yıllarda yaptığı en iyi işlerden biri. Beirut, Nick Cave ve Blind Guardian konusunda seçim yaparken epey zorlandım. No No No değil ama Gallipoli de bu listeye girebilecek nitelikte bir albüm. Ama The Rip Tide, “East Harlem,” “Santa Fe” ve “Vagabond” gibi şarkılarıyla çok daha ağır bastı. Zira Nick Cave’in Skeleton Tree albümünün diğer iki albümünden hiçbir geri kalır yanı yok ama tek tek şarkıların yarattığı duygularla hareket edince, örneğin Ghosteen çok yeni bir çalışma olmasına rağmen sadece “Hollywood” gibi bir şaheseri barındırdığı için bile bu listeye girmeyi başardı. Ve son olarak Blind Guardian… Beyond the Red Mirror, grubun en az sevilen albümleri arasında yer almasına rağmen benim çok beğendiğim müthiş bir konsept albümdür. Ancak 2019’un son aylarında grubun Twilight Orchestra adıyla yayınladığı orkestra albümü Legacy of the Dark Lands hiç tereddütsüz bir numaraya oturdu ve benim için Nightfall in Middle-Earth’den sonra en iyi Blind Guardian albümü olmayı başardı.

Blind Guardian Twilight Orchestra – Legacy of the Dark Lands (2019)

Incubus – If Not Now, When? (2011)
Pearl Jam – Lightning Bolt (2013)
Ibrahim Maalouf – Kalthoum (2015)
Blind Guardian – At the Edge of Time (2010)
Nick Cave & The Bad Seeds – Push the Sky Away (2013)
mor ve ötesi – Güneşi Beklerken (2012)
Beirut – The Rip Tide (2011)
Nick Cave & The Bad Seeds – Ghosteen (2019)
Dream Theater – Distance Over Time (2019)

Ceren Kızıltan’ın Listesi:

Arctic Monkeys – AM (2013)
Marilyn Manson – Heaven Upside Down (2017)
Lorde – Pure Heroine (2013)
Billie Eilish – When We All Fall Asleep, Where Do We Go? (2019)
Lana Del Rey – Born To Die (2012)
Massive Attack – Heligoland (2010)
Anathema – The Optimist (2017)
Damon Albarn – Everyday Robots (2014)
Jakuzi – Fantezi Müzik (2017)
Korhan Futacı & Kara Orkestra – Pavurya (2012)

İpek Altun’un Listesi:

2010’lar, albüm formatına yönelik “dinleyicinin dinlemeyi, müzisyenin yapmayı birtakım nedenlerle azalttığı” görüşünün iyice şekillendiği ve ara sıra müzik sohbetlerine uğradığı bir dönemdi. Haliyle, başlarda seçim yapmanın çok zor olacağı yanılsamasına kapılmıştım. Sonra bir baktım; Faith No More, Queens of the Stone Age, Tame Impala, Jakuzi, Doğu Blok, Billie Eilish, Lana Del Rey… Bir kısmı kolektif listede yer alanlara daha eklenecek çok yapım vardı.
Sınırlarını tamamen kendimizin belirlediği bu süreçte, geriye sadece on öneride bulunmak kalmıştı. Son on yıla dair seçim yaparken göz önünde bulundurduğum kriterler şunlardı:
1- Dönem içerisinde sıklıkla duyduğumuz müzik tarzlarını iyi işleyen ve bu tarzlara aşina olmayanlar için güvenli bir başlangıç olabilecek örneklere yer vermek.
2- Yıllardır severek dinlediğim müzisyenler arasından güncel yapımlarını memnuniyetle dinlediklerimi hesaba katmak.
3- Türü ve verdiği duygu her ne olursa olsun; işlediği tema, içerdiği tekliler ve albüm akışıyla akıcı bir deneyim sunanları öne çıkarmak.
4- Kıyı’da yazdığım süre boyunca, beğendiğim albüm sahiplerine çeşitli şekillerde yer verdiğimi göz önünde bulundurarak, Türkiye’den daha önce hiç bahsetmediğim bir albümü seçmek
5- Elde kalanları kesinlikle alfabetik sırayla dizmek.

Beyaz Hayvanlar – İnceler Galeri (2017)
ESPRIT 空想 – 200% Electronica (2017)
Jarvis Cocker, Chilly Gonzales – Room 29 (2017)
Kid Francescoli – Play Me Again (2017)
Lenny Kravitz – Raise Vibration (2018)
Nevermen – Nevermen (2016)
Pépite – Virages (2019)
Temples – Sun Structures (2014)
Sébastien Tellier – My God is Blue (2012)
Sweet Lights – Sweet Lights (2012)