Artık basılı yayımlanmayan NME dergisinin kendine has sayılabilecek, herkesi tatmin etmeyen iki huyu oldu her zaman: Hiç yoktan -“new wave of new wave” gibi- yeni alt müzik türü isimleri uydurmak… Bir de sevdikleri müzisyenler için fazla iddialı konuşmak. Parquet Courts hakkında henüz kaleme aldıkları incelemede de “şu anda dünyadaki en önemli gruplardan biri” ilan etmişler kendilerini. Neye göre, kime göre? Çok hızlı gitmiyor muyuz? Üstelik harbiden kaliteli gruplara böyle bir sıfatın yükünü bindirmek elemanlarda bir baskı doğurmaz mı? O halde böylesi büyük nitelendirmelere başvurmadan kısaca Wide Awake‘in niye başarılı bir çaba olduğundan bahsedelim.
Parquet Courts’un Danger Mouse ile stüdyoya kapanmasının meyvesi Wide Awake. Sonuç tahmin edebileceğiz kadar her kulağa hitap eden, dans edilebilir bir rock’n roll albümü. Ancak türünün diğer örneklerine benzemekten de itinayla kaçınıyor. Ya da şöyle diyelim; fiziken modaya uymuş, içten içe isyankar bir genç kendisi. Bu orijinal asilik, övünç dolu bir mütevazılığı getiriyor beraberinde; hem öyle, hem böyle. Çünkü niye olmasın? Açılıştaki “Total Football” gibi marşlar içeren hayat dolu bir post-punk, veya dans dolu bir art-rock. Ne fark eder? “Violence”, “Mardi Gras Beads”, “Freebird II”, koca bir tebessüm, derken “Extinction” ve “Tenderness”… Sonra bir kez daha, ancak bu defa oturmak yok. Ruh dolu bir iş dinlediğinizin de bilinciyle gelen coşku var.
Önceden esas olarak duygulu baladlar üretmiş Parquet Courts için sahiden de bir uyanış vakti gelmiş. Önceki hallerini de severiz, bu icra özelinde kayıt esnasında ne denli eğlenildiğini tümüyle hissetmenin hazzı da bizimle. Absürt sözlerle nadiren yavaşlayan ritimlerin güzel bir sentezi Wide Awake. Espri yapıyor gibi duracağım ama, sabahları alarm olarak da iyi gidebilir. Feministler, dadalar, motorcular, fanatikler, tarafsızlar, birleşin; 40 dakikalığına hepiniz kardeşsiniz.
PUANLAMA: 8/10
