Şöhret Marianne Faithfull‘a henüz ömrünün baharında zor günler yaşattı. 1964’te yayınladığı ilk popüler şarkısı “As Tears Go By” ile ondan sadece 5 sene sonra gelen “Sister Morphine”‘ı art arda dinlediğimizde bu gerçek can acıtıcı derecede meydana çıkıyor: Malum birtakım maddelerle geçen birkaç yıl, Faithfull’un sesini sanki 20 sene yaşlandırmış, vokalindeki tüm çocuksu masumiyeti de alıp götürmüştü. Neyse ki o, yıllar içinde bu deneyimlerinden güç alarak kendini yeniden inşa etmeyi, bir nevi yeniden doğmayı başardı.
Bugün piyasaya çıkan bir Faithfull albümünde niye “As Tears Go By”‘ın yepyeni bir versiyonunu dinliyoruz? Her şeyden önce, 50 küsur yıllık bir müzikal mazi biriktirdi Faithfull, kariyerini başlatan şarkıya tekrar tekrar dönüp bakmasından doğal ne olabilir? Artık kendine ait bir kişiliği var “As Tears Go By”‘ın, o yüzden yaşlanınca şarkının yeniden kendini hatırlayıp tazelemesini, yeni duygularını dışa vurmasını izlemek çok güzel bir deneyim. Sadece o da değil, 2 eski dost daha burada: “Witches Song” ile Bob Dylan klasiği “It’s All Over Now, Baby Blue”.
Ancak Negative Capability mazide yaşayan bir albüm değil, daha ziyade tam da bugün yazılmış bir otobiyografi. Bir yaşam öyküsü, mübalağasız, olduğu gibi. Zatı muhteremin kendisi de demiş zaten, “Şimdiye kadarki en dürüst albümüm” diye. Yeni şarkılar içinde belki de en ihtişamlısı, “Gypsy Faerie Queen”‘i özetlemek için de ‘dürüst’ten iyi kelime bulunamazdı. Daha ilk dakikasında insanın ruhuna dokunan bir samimiyet var bu şarkıda. Geri vokalde Nick Cave‘in varlığı da işe objektif bakmamızı engelliyor tabi. Cave’in en sıkı yaveri Warren Ellis‘i yapımcı koltuğunda, Rob Ellis ile Head‘in yanında görüyoruz. Günümüzün nevi şahsına münhasır bestecilerinden Ed Harcout ise albümdeki birçok şarkıda yer almış. Bütün bu faktörler, Faithfull’un kendi tırnaklarıyla kazandığı efsanevi statüye birkaç kat daha çıkmış, sanki mümkünmüş gibi!
“In My Own Particular Way”, “No Moon in Paris” ve “Misunderstanding” gibi yepyeni Faithfull şaheserlerini aramıza katma inceliğini gösteren, her yanından yarı serseri bir İngiliz asilzadeliğini sızdıran bambaşka bir şey Negative Capability. Guardian’da yayımlanan bir incelemeye göre “Cohen kadar, Cash kadar görkemli”. Bu da aslında olayların doğal akışının sonucu. Faithfull yaşamdaki her adımını biraz daha güçlenmek için atan bir abide adeta. Biz de bu yükselişe birinci gözden tanık olduğumuz için kendimizi şanslı saymalıyız.
