Death Grips – Year of the Snitch (2018)

Death Grips’in halen “avangart hip-hop” etiketi altında değerlendiriliyor olması, türlerin iç içe geçip durmaksızın çarpıştığı modern müzik aleminde böylesi etiketlerin işlevsiz kaldığının bir ispatı adeta. An itibarı ile damdan düşercesine aramıza katılan Year of the Snitch‘e bakalım misal: Albümün en “hali vakti yerinde” hip-hop işi “Streaky”, kalanı David Lynch’i korkutacak türden bir ucubeler sirki. “Shitshow” adlı bir ucubenin tam ortada yer alması da ne kadar yerinde bir tercih! Veya Beck’in gedikli dostu DJ Swamp ile bas gitarın başındaki Tool elemanı Justin Chancellor‘ın varlıkları…

Lynch’in Twin Peaks‘inde “Bir rüyanın içinde yaşıyoruz” diyordu Dale Cooper, sanki Snitch‘te de bir internet trolünün beynindeyiz. İnanmazsanız internet “meme” kültüründe önemli yere sahip Shrek filmlerinin yönetmeni Andrew Adamson’a sorun, o da “Dilemma”da arzı endam etmiş. Ve Twin Peaks demişken, dizide yer alan Blue Rose davalarına Snitch‘in sözlerinde atıf edildiğini belirtmeli…

Bütün bu kargaşa, kaos bir yere çıkmıyor, özetle “Death Grips is Online”! İnternet trollüğünü sanata dönüştüren yegane ekip, yine yapmış yapacağını. Year of the Snitch, Death Grips gibi tınlamanın ötesinde en çok geçen sene yayımlanan deli Igorrr işi Savage Sinusoid‘i getiriyor akla. Türler arasında dolaşan bu hayali lunapark treninin gerçeği yapılsa kalpler dayanmaz, ölüm çıkar, ertesi gün lunapark kapatılırdı. Vur diyoruz öldürüyorlar, sanatın yıkıcı gücü dedikleri bu olsa gerek. Durum buyken puan vermek de zorlaşıyor. Şimdilik gördüğümüz kadarıyla Year of the Snitch, en iyi Death Grips albümü değil, ancak kesinlikle en gariplerinden biri.

PUANLAMA: Yıllandırılması Lazım/10