İskoç deneysel müzisyen Andrew Wasylyk üç albümdür memleketinden doğa manzaralarının peşine düşüyor, beşeri düşünceler ile tabiat arasında köprüler kuruyor. Themes for Buildings and Spaces‘te şehri Dundee’nin mimari yapılarını gözlemleyerek müziğe dökmüş, The Paralian‘da Kuzey Denizi sahil şeridini gözlemlemişti. Üçlemenin geçtiğimiz günlerde yayınlanan son halkası Fugitive Light and Themes of Consolation‘da ise Tay Nehri’ni ilham kaynağı benimsemiş. Sadece onu değil tabi, Alice Coltrane, Mark Hollis, Virgiana Astley gibi isimleri de…
Fugitive Light and Themes of Consolation‘a deneysel caz, post-post rock, pastoral neoklasik gibi kimisi uydurma janr etiketleri yapıştırabiliriz, ancak bu çok da elzem bir seçenek değil. Wasylyk’in adı altında gelişip serpilen yaylılar, piyano, arp, gitar ve daha fazlası, ortaya en nihayetinde mekana dair sezgisel müzikler çıkarıyor. Sözlerde değil, notalarda vücut bulan, kulakları da asla yormayıp bir güzel huzura erdiren entelektüel kelamlar dinlediğinizi düşünün. Sonra albümün etrafında şekillendirdiği nehrin daima hareket halinde olduğunu, bir an bile bir noktada sabit durmadığını hatırlayın. Mevzubahis albüm işte böyle bir şey; düşünceli, akışkan, gizemli, kişilik sahibi.
Künyeye inince İskoçya’nın ne kadar küçük bir yer olduğuna ilişkin izlenimler ediniyoruz: Albümdeki yaylı aranjmanlarında bir diğer sevgili İskoç ekip Modern Studies’den tanıdığımız Pete Harvey‘nin imzası var, albümün tanıtım metnini yine MS’den Rob St John kaleme almış, MS albümü Welcome Strangers‘ı Emergent Slow Arcs adıyla yeniden yaratan Tommy Perman ise Wasylyk’in yakın bir dostuymuş. Bunca kaliteli isim bir araya gelince ortaya çıkan şey de elbette bakmaya değer olacaktı, ama aynı zamanda onlardan bu kadar farklı ve özgün olması kesinlikle dikkate değer bir durum. Kulak vermeden geçmeyiniz!
