Avustralyalı punk ekibi Amyl and the Sniffers, ikinci albümleri Comfort to Me‘de hızları ile öfkelerinin dozunu artırıyor; punk’ın çiğ öfkesinin taptaze ve yepyeni hissettirdiği 1970’lerin o nevi şahsına münhasır heyecanını modern bir bağlamda yeniden yakalamayı başarıyor.
Melbourne’daki pandemi ve karantina sürecinin açtığı sancıları müziğine kanalize eden vokal Amy Taylor, şarkı sözlerinde her şeye rağmen ayakta kalma arayışından, öfkesini yakıt olarak kullandığından -zaten artık içinde gözyaşı da kalmadığından-, bela değil aşk aradığından, kendi işinin patronu olduğundan bahsediyor. Canlı konserlerde hayli yıkıcı bir kombinasyon oluşturacağı şüphesiz gitarlar ve davullar ise bu çiğ punk enerjisini her bir şarkıda yeniden pekiştiriyor.
Bulunduğunuz yerde pogo’lara başlamak isterseniz albüm aşağıda.
