Butanlı doğaçlama gitar erbabı Tashi Dorji ile 2024’ün sonlarına doğru yayınladığı albümü We will be wherever the fires are lit üstüne minik bir söyleşi…
Albümünün adı “Ateş nerede yanıyorsa orada olacağız”. Bana kalırsa bu çok umut verici, motive edici bir ifade. Devletlere ve güç odaklarına karşı bir direnişe çağrıyı ifade ettiğini düşünüyorum. Bu başlık ve günümüz dünyasıyla olan bağlantısı hakkında ne söyleyebilirsin?
Kapitalizmin enkazı üzerinde dans etme fikri oldukça motive edici ve ilham verici. Söz konusu çöküş her geçen yıl daha da kaçınılmaz hale geliyor. Umutluyum ve direniş de her zamankinden daha net ifadelerle gerçekleşiyor. Dünyayı mülksüzleştireceğiz ve “ateş nerede yanıyorsa orada olacağız”.
Müziklerin bana genellikle geleceğe dair umutlu hisler aşılıyor. Kendin umutlu bir insan mısın?
Ezilenlerin kolektif yaşamına dair yeni olasılıklar ve yönetilemez hale gelmenin ne anlama gelebileceği konusunda umutluyum.
Butan’ın şu anki politik ortamı hakkında ne söyleyebilirsin?
Butan’ı sadece toprağın ruhani dalgalanmalarında, rüzgârda, dua bayraklarında, şamanlarda, keşişlerde, çiftçilerde, çocuklarda, arkadaşlarda, ailede ve geçmişin koruma altındaki eski yapılarında görüyorum.
Albümde gördüğümüz fotoğrafları daha önce de birlikte çalıştığın Efrim Manuel Menuck çekti. Kendisiyle olan arkadaşlığın hakkında ne söyleyebilirsin?
EMM benim için çok değerli bir yoldaş, eşlikçi ve büyük bir ilham kaynağı… Onu çok seviyorum.
Son zamanlarda karşıma çıkan en güzel şarkı sözlerinden biri, Mount Eerie’nin son albümünden “I Spoke With A Fish”te yer alıyor: “Kaydedilmiş müzik, bir şelalenin heykelidir.” Bu ifadeyle nasıl bir bağ kuruyorsun?
Buna ilişkin ancak doğaçlamacı kimliğimle konuşabilirim. Doğaçlama müzik en iyi yaratıldığı anın içinde var olur. Bu öngörülemez, değişken ve büyüleyici ses şelalesini kayıt yoluyla belgelemek hiçbir zaman yeterli olmaz. O şelalenin kendisini deneyimlemeyi tercih ederim.
Derek Bailey bir keresinde şöyle demişti: “Doğaçlama, tüm biçimlerinde ve görünümlerinde, anın kutlanması olarak düşünülebilir. Bu yönüyle doğaçlama, müziğin doğasıyla birebir aynıdır. Özünde müzik gelip geçicidir; gerçekliği, icra edildiği andadır. O ana dair bazı belgeler olabilir -nota, kayıt, yankı, hafıza- ama bunlar sadece o anı beklemek veya hatırlamak içindir.”
Derek Bailey’nin işleriyle tanışığ doğaçlama müziğe yönelmeden önce farklı gitar türlerini keşif yolculuğunda olduğunu biliyorum. Gitara yönelik bakış açını değiştiren üç hardcore punk grubu söyleyebilir misin?
His Hero is Gone, The Ex ve Refused.
Dinlediğin son üç şarkı nedir?
Emma Ruth Rundle – “Return”, Arian Shafiee – “Hits Of West Coast Electric”, The Necks – “Bleed”.
Sık sık rüya görür müsün? En son ne rüya gördün?
Rüyalarımı pek hatırlamıyorum.
Tashi Dorji’nin Bandcamp profiline şuradan göz atabilirsiniz.
