Tayvanlı synth-pop grubu Sunset Rollercoaster içimizde fırtınalar koparken yatağa uzanmaktan başka bir şey yapamadığımız şu günlerde tam da bu eylemimize, ya da daha doğrusu bu eylemsizliğimize eşlik edecek nitelikte bir albümle karşımızda: Soft Storm. Albüm öncesi sessizliği bozan ilk şarkı, Güney Koreli indie rock vokalist Oh Hyuk’un da eşlik ettiği “Candlelight” şarkısı olurken, birkaç haftalık aranın ardından yayınlanan “Under The Skin” ise yatak odalarımıza tıkılı vaziyette kalmış duygularımızı naif bir biçimde açığa vurarak romantik bir albümün habercisi oldu.
Geçmişi 2009’a dek uzanan grubun ilk albümü 2011’de çıkan Bossa Nova olsa da birçoğumuz onları 2016 yılında çıkan Jinji Kikko EP’si ile, daha da spesifik bir örnek olarak zihinlerimizde yer eden karıncalı lolipop fotoğrafı ile ve asıl çıkışlarını yapmalarını sağlayan My Jinji ile tanıdık. My Jinji, bize sözlerinde ağlamamamızı öğüt vermesine rağmen melodisiyle gözlerimizi istemsizce buğulandıran, vokalinin sesiyle ise uyandıran bir etki yaratıyor. Ancak vokal Kuo aslında kendi sesini beğenmiyor ve bu sebeple farklı müzikal yöntemlere başvurmaya karar veriyor. Bunun sonucunda da Sunset Rollercoaster bizlere elektronik temelli garage rock’tan saykodelik rock’a uzanan ve oradan soul’a, bedroom ve dream-pop’a kadar temas eden caz esintileriyle bezeli geniş bir müzikal yelpaze sunuyor.
Bugün geldikleri noktada ise şarkılarıyla orijinalliklerinden asla ödün vermeden bizi başka dünyalara değil, kendi dünyamıza sürüklüyorlar. Albüme adını veren “Soft Storm” kadar “Overlove” da kayda değer bir içsel fırtınanın sesi. “Teahouse” ve Michael Seyer’in eşlik ettiği “Passerby” unutulamayan aşkları biraz da can acıtıcı bir şekilde anarken “Hyperfocus” ise hayatta her ne olursa olsun önümüze bakmamız gerektiği gerçeğini yüzümüze vurmaktan imtina etmiyor. Herkesin bir yönüyle kendinden bazı parçalar bulabileceği bu tatlı albümü henüz dinlemediyseniz daha fazla ertelememenizi öneririz.
