Görsel: Slime Sunday
Bana Shoegaze’e isim olarak bir şey öner deselerdi, ona kesinlikle “güzelliğin ceketi” derdim. Ya da “boşluğun yelpazesi” yakıştırması da pekâlâ bu duyguları yansıtabilirdi.
Shoegaze’in benim için kategorize edemediğim pek çok desenlendirmesi mevcut; bugünkü indie lafı nasıl ki her müziğe bulaşmışsa ve her şeye indie denilmeye başlandıysa, bilin ki bence shoegaze de bu yolda aynı çizgide gidiyor. Fakat benim shoegaze anlayışım bugüne kadar belki başkalarına kıyasla biraz değişik ve tuhaf bir bakış açısıydı. Baştan belliydi, bu türün içinde bir “yaz” havası kesinlikle vardı. Ya karne günü sonrası yaşanılan boşluğu ya da tatil ezgilerini haykırıyordu. Yahut bir deniz kenarında iki ağacın ortasına çakılmış bir salıncakta sallandığın o dünyadan bihaber olduğun ânı hatırlatıyordu. Yani dert ve tasasızlığı, hafifliğin ince örtüsünü ve boşalmanın güzelliğini anımsatıyordu shoegaze..
Her türlü dünyadan istifa etmiş ve ayak kesmiş bir his vardı bu Shoegaze’de. Her türlü boşluğun yelpazesi vardı…
1. Low – Just Make It Stop
2. Youngteam – Fading Into Night
3. Overlake – Disappearing
4. Weird. – Infinite Decay
5. Makaras Pen – Envy And Lust
