Bazı gruplar vardır ki, İngilizce’deki belki de en güzel kelimelerden biri olan ‘underrated’ın (layık olduğundan daha az değer gören) karşılığı olarak, vakur bir kariyer çizgisinin kıyılarında seyrederler. Yeni videosu Dust Bowl III ile bugünkü yazının konusu olan Other Lives, kendilerini dünyaca ünlü benzerlerinden ayıran minicik detaylara rağmen, en az onlar kadar gösterişli bir müziği bizlere ulaştırıyor- underrated liginin baş altı oyuncularından biri olmayı fazlasıyla hak ediyor.
Stillwater/ Oklahoma’da ana caddeye yakın, 4+1 (Dört erkek: Jonathon Mooney, Josh Onstott, Colby Owens, Jesse Tabish ve bir kadın: Jenny Hsu) bu grup, 2004 yılında enstrümantal bir proje olarak Kunek adıyla kurulduktan ve iki sene sonrasında o isimle Flight of the Flynns adlı bir albüm çıkardıktan sonra bugünkü ismini aldı ve 2009 yılının başlarında, dinlendikçe şarap gibi değerlenen Other Lives albümünü yayınladı. Don’t Let Them, Black Tables, It Was the Night, Epic, Paper Cities derken, tüm şarkıları birbirinden güzel ve incelikli bir debut albümle melankolik indie rock’un yeni saklı kahramanları olma yolunda adımlar attılar- meyvalarını halen yiyoruz.
Beck ve R.E.M. ile de çalışmışlığı bulunan Joey Waronker tarafından kaydedilen Other Lives albümü, grubun ilk çıkış yıllarında sık sık Coldplay’in 2000 tarihli dillere destan Parachutes efsanesine benzetildi durdu; iyi bir çıkış yapan her yeni grubun göğüslemesi gereken bir dezavantajdı- Other Lives bunu taşımasını iyi bildi. Merakla beklenen ikinci albümleri Tamer Animals’ın habercisi For 12, hipnotik ritmiyle grubun karakterinin iyice oturduğunun bir işareti olarak bir başka bütünlüklü albüm vaat ediyordu ki, beklentileri kırmadı. Other Lives artık çok daha fazla kişiye ulaşıyor, Other Lives’ın şarkıları ünlü televizyon dizilerinde yer buluyor, Other Lives, The Rosebuds ve Bon Iver’le çıktıkları uzun turnelerden sonra, çıtayı bir kademe yükseltiyor ve Mart ayında Radiohead’in alt grubu olarak onlara eşlik ediyor- kısa zamanda hatırı sayılır bir gelişim!
Tamer Animals, dinlenmesi zor bir albüm ve bu zorluk, tamamıyla bir sonraki şarkıya geçişin kendi içindeki zorluğundan kaynaklanıyor! Örneğin; Dark Horse, As I Lay My Head Down, For 12, Tamer Animals, Dust Bowl III ve Weather’dan münferit önceki altı şarkıyı en nihayetinde hazmedip yedinci şarkıya kadar ulaşabilirseniz, sizi bu kez de Old Statues adlı bir şaheser karşılıyor- Jenny Hsu’nun arka vokali bu kez de sekizinci şarkıya geçmenize mani oluyor ve bu böylece gidiyor. Jesse Tabish’in vokali sanki eskisinden de içli, Other Lives’ın çellolu, kemanlı, piyanolu, zaman zaman klarnetli müziği sanki eskisinden de derinlikli- bilhassa bizler gibi uzaklara dalan gözlere sahip müzik dinleyicileri için biçilmiş kaftan.
Anlaşılacağı üzere; Temmuz ayı boyunca Batı Avrupa’yı turlayacak olan Other Lives kaynaklı her haberin abonesiyiz artık. Dust Bowl III için çektikleri video kliple kendilerini hatırlattılar ya, Kıyı Müzik ahalisinin de onayını her fırsatta alan bu grup, özel bir ilgiyi bir kez daha hak ediyor. Nomair (Romain and Marion Castéra kardeşler) tarafından çekilen ve grubun aynı sahneyi paylaştığı Radiohead’in Just adlı şarkısının videosuna da ufak göndermelerin bulunduğu klip, sonsuz arayışımızı tozlar içinde uzaklara taşıyor, bizleri çöllere düşürüyor.
Other Lives’ın yaptığı müzik, barındırdığı hissiyat anlamında çok katmanlı bir yapı- şarkılarını dinleme alışkanlığınız, biraz da size ve içinde bulunduğunuz hale yönelik olarak değişkenlik gösteriyor. Onları çöllere düşüren sebep, bizlere onların müziğini dinletiyor, şartlar koşuyor. Dinledikçe dinliyoruz, dinledikçe kafamız karışıyor ama yine de; dinledikçe dinliyoruz.
Emre Yürüktümen
