Dan Carey’in (Black Midi, Fontaines DC) müzik yapımcılığını üstlendiği Birleşik Krallık müzik topluluklarından Wet Leg, 2019’dan bu yana yayımladığı dört farklı teklisinden sonra, sonunda, ilk albümünü ortaya saldı. Wight çıkışlı Rhian Teasdale ve Hester Chambers ikilisinin “Chaise Lounge” teklisiyle bir müzik sahnesinden diğerine atlayan dinamik etkisi üstüne verdikleri keyifli konserler, ilk albüm heyecanını gün geçtikçe ateşledi hâliyle. Albümün en çarpıcı şarkısı olmamasına rağmen insanların aklına kazınmışsa bundan BBC Radyo sorumlu tutulabilir, ama “Bu mu ya?” laflarıyla oyalanmaya gerek de yok. 20’li yaşlarda, sözde “sağlam” bir işe sırtını dayanma baskısından tut (“Angelica” ve “I Don’t Wanna Go Out”) her zaman hayal edilen ideal hayata sahip olunamayacağına kadar sıradan coming-of-age olgularını olabilecek en sevimli ve alaycı haliyle dışa vurmuş bir albüm; “Chaise Lounge” da albüme dalmaya -albüm çıkmadan tekliyi dinleyenler için de beklemeye- davet edecek kadar yoldan çıkarıcı bir parça. Ayrıca müzik videosunun bir The New York Times listesine, (ve benzer varyasyonlarına) 50£ bütçe ve Final Cut’ın deneme süresinde yapılmış kurgusuyla girmiş olmasını da not edelim.
İkilinin, müzik endüstrisindeki “zorunluluktan” yapılmış sesler ve onların yarattığı huzursuzluğu görmezden gelip tek derdini müzik yaparken eğlenmek olarak görmesi, albüme asıl tadını tuzunu veren yönü. Bu yüzden, bu albüme rahatlıkla Rhian Teasdale ve Hester Chambers’ın yarattığı bir müzikal Peep Show bile deriz -dedik bile. (Jeremy’nin müzisyen olamamış bir müzisyen olması dışında.) Ne hissettiğini bilemeyince birilerine, bir şeylere sığınmak ya da onlardan kaçmak, en olağan ve oldukça popüler yaşanmışlıklar aslında; kimsenin bunlar yüzünden suçlu biri gibi hissetmemesi gerektiği gibi bunları kabullenmek zorunda olduğunu da göze alması lazım. Wet Leg’in yarattığı bu evrende de olanlar bunlardan ibaret.
Basit ve tekrar eden riffler ve göz boyamayan kelimeler, albümün keskinliğini daha da bileyen ögeler; tam da bu nedenle “Wet Leg” sanatın herkes için farklı anlamlara geldiğine dair yapılan parlak bir hatırlatma özetle. Savunma mekanizması gülüp geçmek olanlar için bir hazine niteliğinde, yani tam da çoğumuzun duymaya ihtiyacı olan sesler, sözler.
