Here Comes the Cowboy, albüme adını veren şarkıyla oldukça akılda kalıcı bir açılış yapıyor. Zaten akılda kalmaması ne mümkün, bütün şarkı kısık bir ritim ve “Here comes the cowboy” sözlerinin belki 50 defa üst üste söylenmesinden ibaret! Tekrir sanatını son raddeye taşıyan bu minimalist giriş, insana kafasını kaşıtsa da albüm esas olarak bu uvertürden sonra başlıyor ve dakikalar geçtikçe noksanlar azalıyor.
İkinci şarkı “Nobody” de internette ufak tartışmalar yaratmadı değil gerçi: Mitski’nin geçtiğimiz yıl yayınlanan süper albümü Be The Cowboy‘un hit şarkısı da aynı isme layık görülmüştü sahibi tarafından. E albümlerin isminde de Cowboy var, “hayırdır” diye sordular Mac DeMarco‘ya tabi. Kendisi Mitski’nin işlerinden bu tartışmalar gündeme gelene kadar haberdar olmadığını söylüyor. Bizim yorumumuz? Müzikleri bambaşka, o halde çok da kafa yormaya gerek yok.
Eleştirilecek noktaları tükettiysek övgülere gelelim: Başı tutuk, dakikalar geçtikçe açılan ve kalitelileşen bir filmi, finalinde sert tökezleyen ortalama üstü bir filme tercih etmeyecek olanımız var mı? Here Comes The Cowboy, şarkıdan şarkıya büyüyüp serpilen, tek bir cümleden ibaretken final noktasına gelene dek bir milyon cümle yaratan bir şairin otobiyografisi gibi tınlıyor. Kartlarını dikkatli oynuyor DeMarco, elindekileri bir anda masaya dökmüyor, tıpkı her iyi oyuncu gibi.
Ani sürprizlere gebe bir yolculuktayız. “Choo Choo”‘ya kadar sakin sakin ilerleyip düşük ritimlerde riskler alan DeMarco, bu şarkıda ise adeta yaşlı ve güleryüzlü bir funk şarkıcısına dönüşüyor. Ansızın kırılan bu direksiyonun hikmeti nedir, anlayamadan “K” ile tekrar düşük tempoya dönüyoruz. Araya sıkıştırılmış bir espriyse söz konusu olan, son derece akılda kalıcı ve yakalayıcı bir espri olduğunu söylemek lazım! Sonda ise zıplamalı olmasa da benzer bir damara sahip “Baby Bye Bye” uğurluyor bizi. Az funk, çok soul, kararında DeMarco müziği.
Neticede çok daha fazlası olma fırsatını kaçırsa dahi uzun vadede dinleyicisini etkileyebilen bir albüm Here Comes The Cowboy. Üstelik “On The Square”, “Nobody”, “Preoccupied” gibi pop şarkıları çıkarırken riskler almayı da ihmal etmiyor, çoğu yerde güzel bir dengeye oturtmuş kendini. Bir başka Salad Days bekliyorsanız, o da belki bir sonraki sefere.
PUANLAMA: 6/10
