Belli bir arzuhal ve psikolojiye hitap eden müzikler yapıyor Earth. Drone’lar, gitarlar ve davulun özünü oluşturduğu bu müziğe geçtiğimiz yıllarda kemanlar, piyano ve vokaller de katıldı, ancak Dylan Carlson‘ın beyninde birbiriyle kapışan o iki güç, yani drone’lar ile gitar rifleri hep sabit kaldı. Full Upon Her Burning Lips de birçok açıdan bir sadeleşme, bir öze dönüş sergüzeşti.
Davulcu Adrienne Davis ile stüdyoya kapanan Carlson, FUHBL‘te ortağıyla ağır ağır sürüklenen, uygun zamanda, uygun ortamda dinlenmesi halinde bireyi bir zen noktasına itecek 12 yeni beste yaratmış. Şarkılardan sadece ikisi toplamda 24 dakikalık vaktimizi yiyor: Açılıştaki “Datura’s Crimson Veils”, tütsüyü ağır çekimde yakar, geri kalan bütün ışıkları itinayla teker teker söndürürken yolun yarısında karşılaştığımız “She Rides an Air of Malevolence” direksiyonu tümden ruhani güçlere emanet edip kendini karanlığın içine, dans ederek atıyor.
Seçkideki en akılda kalıcı riflerden birini içeren “Cats on the Briar”, aynı zamanda albümün en ‘genel izleyici kitlesi’ne hitap eden, melodik durağı. Geri kalan şarkıların da kaliteli riflerden eksik kalır yanı yok doğrusu: “Exaltation of Larks”, “Descending Belladonna”, “Maiden’s Catafalque” ilk karşılaşmada aklımızı yediğimiz eserlerden bazıları. Yine de hiçbiri kendi başına hit olacak yetkinlikte değil, bünyeye diğer yoldaşlarıyla birlikte sunulmayı talep ediyorlar. Kısacası klasik bir ‘ya tüm albüm ya hiçbiri’ durumuyla karşı karşıyayız.
30 yıllık bir yolculuğu kutsayıp ödüllendirmekse amaç, FUHBL şüphesiz bu işlevi sunabilecek kadar klas bir yapıt. Mevzuyu rafa kaldırmadan önce albümün gizli kahramanı Davis’i de hakkıyla övmek gerek. Davulu üzerinde uyguladığı ince muayene olmadan Carlson diğer yarısını ararken kaybolabilir, albüm uçuruma sürüklenebilirdi. Bu şekilde ise güce çoktan denge gelmiş, bize fazladan söz düşmez.
PUANLAMA: Klas/10
