“Hürüm ve aşkı hissedebiliyorum, hürüm.” Douglas Dare‘in naif doğasını bu cümle ne de güzel özetliyor. Yeni albümü Milkteeth sonsuz bir masumiyeti, çocuksuluğu yansıtıyor sahiden de: Çok sayıda şarkının bir ninni melodisinde seyretmesi, hatta “Heavenly Bodies”te doğrudan “Twinkle, Twinkle Little Star”‘ın (bizdeki adıyla “Yaşasın Okulumuz”) melodisine yer verilmesi tesadüf değil.
Milkteeth‘in en neşeli, en hareketli anları ise anlamlı biçimde bir oyun parkında geçiyor: “Oyun parkını seviyorum / İstediğin gibi çevrende dönüp / İstediğin gibi bağırabiliyorsun.” Çocukluğa böyle keskin bir dönüşün sebebi hikmeti belli: Dare’in küçüklük yıllarını geçirdiği Dorset’in dibinde bir stüdyoda kaydedilmiş albüm, haliyle etraf nostaljik ögelerle doluymuş. İnsan için nostalji anında çocukluğuna dönmekten daha doğal bir tepki zor bulunur zaten.
Milkteeth sizi şefkat dolu kollarının içinde ısıtacak bir albüm, Dare’in müzikal yolculuğu içinse son derece içten bir adım. Çocuk ruhuyla devleşirken sizi de devleştiriyor.
