Dan Knishkowy (vokal, gitar), Ben Seretan (gitar), Andrew Stocker (bas), Winston Cook-Wilson
(klavye) ve Sean Mullins (davul)’ten oluşan Adeline Hotel, bu defa sadece Knishkowy’nin elinden çıkan Good Timing albümü ile karşımızda.
Grup çıkışını 2016 yılında “It’s Alright, Just The Time” adlı albümle yaptı. Bu albümü iki yıl arayla Away Together (2018) ve Solid Love (2020) albümleri takip etti. Adeline Hotel’in beyni konumundaki Dan Knishkowy, önceki albümlerde uyumlu gitar ve perküsyon ritimlerinin kendi sesiyle karışmasına izin vererek huzurlu bir indie folk karışımı yarattı. Özellikle Solid Love, New York ruhunun sindiği buruk bir aşk şarkısının ötesinde şiirsel sözleriyle geçtiğimiz yılın dikkat çeken parçalarından olmuştu.
Good Timing ise grubun önceki çalışmalarının aksine daha enstrümantel ve daha naif seslerin yükseldiği bir albüm. Ama asla bunlardan bağımsız bir yerde durmuyor. “Blueberry Fingers“’ın adını Solid Love‘daki “Trace” adlı bir şarkının sözlerinden alması bunun somut bir örneği. “Photographic Memory” ile başlayan ve birbiriyle bağlantılıymışçasına akıp giden şarkılar arasında şeffaf bir köprü denebilecek belirli belirsiz yumuşak sessizlikler var. Buna rağmen albüm adeta tek bir şarkı gibi. Tek ama çok sesli, çok yönlü. Öyle ki gözlerini kapatıp kendi gürültüsünde kaybolanların iç sesini susturup onları bambaşka dünyalara ama kesinlikle meditasyon etkisi yaratan, huzurlu düşüncelere sürükleyebilecek kadar güçlü.
Ve Knishkowy’nin gitarının sürekli değişen serbest çağrışımlarına kapılıp gittiğinizde hiç beklemediğiniz bir anda, nerede başlayıp nerede bittiği belirsiz olan bu döngünün kırılma noktası niteliğindeki “ Good timing/When you’re lonely” sözlerini duyacak ve albümün yalnızlığın huzurunu perçinleyen bir balada dönüştürdüğüne şahit olacaksınız.
