Indie rock/ psychedelic rock/ shoegaze türlerine karşı hassasiyetiniz varsa ve ilgili alt türlerin yeni temsilcilerinin keşfi hususunda iştah sahibiyseniz, Londra merkezli Toy, ihtiyacınızı karşılama konusunda derdinize derman olabilir. Tom Dougall’ın başını çektiği beş kişilik grup, geçtiğimiz yıl ilk tohumlarını attığı olası parlak kariyerinin tuğlalarını bir bir örmeye devam ediyor: Grubun merakla beklenen ilk albümü ‘Toy’, 10 Eylül’de piyasaya çıkıyor!
Franz Ferdinand, Hot Chip, Bat for Lashes, Kylie Minogue, Santigold, The Long Blondes ve daha birçok müzisyenle çalışmışlığı bulunan prodüktör Daniel Carey’nin kaptanlığında kaydedilen 11 şarkılık albüm, daha evvelden video kliplerle ifşa edilen Lose My Way ve Motoring ile ne menem bir debut başarısı olacağının ilk işaretlerini zaten vermişti. Grup, son olarak, albümün üç numaralı şarkısı olacağı açıklanan Dead & Gone’ı müzikseverlerle buluşturdu ve neden böylesine büyük bir heyecanla beklendiğini bir kez daha ispatladı. Girişi, gelişmesi ve sonucuyla, şarkıyı olağanüstü bir finale taşıyan bangır bangır baslarıyla ve davul vuruşlarıyla ve elbette ki Dougall’ın bizleri 80’lerde tomurcuk açıveren büyük vokalistlerin saygın hatıralarına götüren büyülü icrasıyla Dead & Gone, Toy’un 11 şarkılık ilk albümünün en azından (!) üç harika şarkıya sahip olacağına bizleri ikna etti(Diğerleri için; Lose My Way ve Motoring).
‘Şimdilik’ kısıtlı bir repertuvara sahip olmanın ve sene boyunca verilen onca konserde aynı şarkıları -her seferinde daha da profesyonel bir şekilde- çalıyor olmanın kremasını, ‘sahnesi kuvvetli’ gruplar arasında gösterilerek yiyen grup, buram buram gitar kokan müzikleriyle ağız birliği etmişçesine Sonic Youth’a benzetilmenin altından nasıl kalkacak, hep birlikte göreceğiz. Bununla beraber, kardeş grupları The Horrors’la turne işbirlikleri, albümlerinin -henüz yayınlamadan- senenin en güzel rock albümlerinden biri olarak gösterilmesi yolunda gruba önemli tecrübe ve moral katkısı yapmış olsa gerek.
Gerek debut single’ları Lose My Way’in gerekse de Motoring’in videolarında gözlemlenebilecek retro kostümleri ve uzun saç modelleriyle de hayranı oldukları 80’lere selam veren grup, Dougall’a eklenen Dominic O’Dair ve Maxim Barron’ın güçlü shoegaze/ dreamy aromalı gitarlarıyla yeri geliyor doruklara çıkıyor, patladıkça patlıyor; yeri geliyor Alejandra Diez’in synth melodileriyle psychedelia karnavalı yaşatıyor, post-punk’ın gelişimine ilham veren Krautrock’ın öncülerine öykünüyor.
Toy’un albümünü edinmek ve baştan sona defalarca dinlemek için birçok neden sayılabilir: Sahne başarısı, shoegaze imajlar, güçlü gitar ekibi, güçlü davul, halihazırda beğeni kazanmış Toy şarkıları, Kopter gibi bir albüm kapanış şarkısı, My Heart Skips A Beat gibi üst düzey bir aşk şarkısı, grubun şimdiden aldığı övgüler, yeni ve başarılı gruplara açlık, vb… Gerçek şu ki; Toy, sağlam bir grup ve üzerine yapıştırılan tüm yaftaları başarıyla ve soğukkanlılıkla taşıyabilecek bir iradeye sahip. 10 Eylül sonrasında adlarını daha fazla duyacağımızı söylemek yerli ve yerinde olacaktır.
Emre Yürüktümen
***
Toy’un, grupla aynı adı taşıyan ilk albümünün şarkı listesi:
01. Colour’s Running Out
02. The Reasons Why
03. Dead & Gone
04. Lose My Way
05. Drifting Deeper
06. Motoring
07. My Heart Skips A Beat
08. Strange
09. Make It Mine
10. Walk Up To Me
11. Kopter
