Forever XP albümü, 2 Şubat 2024’te BMM Records etiketiyle piyasaya sürüldü ve ben 2 haftadır bu albümü dinliyorum ama yazmaya yeni fırsat bulabiliyorum. İki farklı dünyayı bir araya getiren bir albüm bu -Fransız multi-enstrümantalist ve yapımcı Émile Sornin, namı diğer Forever Pavot ile Los Angeleslı rapçi ve aktivist XP The Marxman arasındaki bu birleşim, progresif rock ve rap türlerini yeniden tanımlayan bir sentez yaratıyor. XP THE MARXMAN, Los Angeles’ta Meksikalı bir ailede doğmuş hip-hop sanatçısı bir kardeşimiz. Kendisi, karanlık L.A. sokaklarında çete hayatı, uyuşturucu, yoksulluk ve şiddetin içinde büyümüş ve yaşamını kafiyelerle ifade etmeyi amaç edinmiş bir gönül yolcusu.
Forever Pavot ise, barok, progresif ve psikedelik popun öncüleri arasında büyüyen, çeşitli müzik türlerinde gezinen ve kendi sanatsal yolunu çizen bir mösyö olarak karşımıza çıkıyor. Vaktinde Paris’te Forever Pavot’yu ilk olarak “Le Beefteak” parçasıyla keşfetmiştim. Klibini aşağıya bıraktığım bu parçayı duyduğumda “tam deli işi bu” demiştim. O zamandan beri takip ettiğim sanatçının böyle bir iş birliğine girmesine bayıldım. Yepyeni bir ses ortaya çıkmış. İkili, progresif rapin Wikipedia tanımından temelde farklı olsa da, yine de progressive rap yapmış!
İkilinin tanışma hikayesi de oldukça ilginç. Olay kimliği belirsiz bir sample ile başlıyor. XP The Marxman, yapımcılarından birinden bir sample alıyor ve kulaklarına inanamıyor; adeta aşık oluyor bu sese. Ama bu büyüleyici melodinin kaynağını ilk başta bilmiyor tabii. Merakına yenik düşüp, bu sample’ın peşine düşüyor ve sonunda ipuçları onu dünyanın öbür ucundaki Forever Pavot’ya, yani Émile Sornin’a götürüyor. XP, müzikal ruh eşini bulduğunu anlayıp, hiç tereddüt etmeden bir iş birliği teklif ediyor. Ve sonuç mu? 13 parçadan oluşan, dinleyen herkesi başka dünyalara sürükleyen taptaze bir albüm. Bir yanda XP’nin derin ve anlamlı rap sözleri, diğer yanda Pavot’nun büyüleyici melodileri bir araya gelerek adeta müzik tarihine yeni bir soluk getiriyor.
Albüm, progresif melodileri rap’in ritmik söz derinliğiyle birleştiriyor. Sıcak Fransız davulları, Sébastien Tellier’i anımsatan flüt dokunuşları ve ara ara giren Fransızca ile İngilizce konuşmalar gibi öğelerle dolu. Vokalli parçalar ve onların enstrümantal versiyonlarını dinleyebiliyoruz. “Forever XP”, “The Turkey Bag Diaries” ve “Magnifying Glass” gibi parçalar da XP’nin söz yeteneğini ve Sornin’ın müzikal dehasını öne çıkarıyor. “PCH Pacific Coast Highway” gibi enstrümantal eserler ise albümün geniş müzikal yelpazesini ve atmosferik deneyimini sergiliyor. Trombon, saksofon ve trompet gibi nefesli çalgıların kullanımı, albümün çeşitliliğini ve zenginliğini daha da artırıyor.
“Million Dollar Bag” ve “1 Way Ticket” kesinlikle benim gözde parçalarım. “1 Way Ticket”in öyle bir havası var ki, ilk dinleyişte direkt Forever Pavot’nun eski şarkılarından fırlamış gibi geliyor. Ama sonra “Remember seeing powder cook up and watched it caramelize” diye cüretkar bir dize patlayınca, işte o zaman progresif rockta sıkça bulamayacağımız türden bir karanlık bir sokak havası kapımızı çalıyor. Kısacası Forever XP oturup da dinlenmesi gereken ve iyi anlamda kafa açan bir albüm. İyi dinlemeler efem!
