Mandy, Indiana‘nın ilk albümü i’ve seen a way‘i dinlemeye başladığım gibi aklımda spesifik bir sorunun cevabı belirdi: Cyberpunk bir evrende nostalji yapmak nasıl hissettirirdi?
2016 yılında Manchester’da kurulan İngiliz-Fransız grup, hiçbir yafta ile bakılamayacak kafa karıştırıcı bir sound oluşturmuşlar. “Bateriler şu janraya ait” diyemiyorum bile, synth’ler techno ve noise elementleri katıyor, vokal Fransız bir punk-wave karışımı… İlk ele alınışında yürümeyecekmiş gibi duran bir fikir, ilk dinleyişte hissiz ve duygusuz gelmesi anlaşılabilir. Bir yandan albümü nasıl ele alırsanız değişen bir hali var. Vokal Valentine Caulfield kanımca çok gerilim-drama filmi enerjisi veren, fısıldayan, çığlık atan, bağıran, teatral ve agresif bir tarza sahip. Altında yine Fransız bir rock grubu olan Noir Desir ve electro punk grubu Crystal Castles esintileri aldım ben. Synth’ler scratch sesleri, sirenler ve driller ile bu vokale katıldığında gergin bir Gaspar Noe filmi potansiyeli taşıdığını görüyorum. Cyberpunk estetiği bir kenara, yeni akım Fransız sinemasında bir korku-gerilim filmi soundtrack albümü olarak çıksaydı da efektif bir albüm olurdu. Grubun dörtte üçünü oluşturan İngiliz üyelerin kattığı bir post-punk alt tonu da gayet bariz bir yere sahip, aralarında herhangi birinin hayatında The Birthday Party dinlemediğine inanmak zor. Grubun şu anki techno/house endüstrisine kıyasla çok daha başarılı bir club veya rave ürünü olmayı da hedefleyebilecek bir altyapısı var. “Peach Fuzz” şarkısı buna bir örnek.
Bütün bunların yanında göz ardı edemediğim bir eksikleri var, albüm boyunca hep aynı numarayı kullanmaları. Albümü açan “Love Theme(4K VHS)” şarkısında yağmur sesleri üzerine synth melodileri eklemeleri hoş olsa da, bu gibi numaralar albüm genelinde hiç değişmiyor, durağan hissettiriyor. Albümün dinlenmeye değer olmasının bir sebebi hem fütüristik estetikleri ve vizyonları hem de eski punk sahnesinin mirasını sentezlemeyi bir şekilde başarmış olmaları. Underground ve alternatif müzik dünyası yakın gelecekte nasıl bir yöne gidiyor sorusuna bu sentezi makul bir cevap olarak sunabilirdim.
Bir sonraki çalışmaları verdiğim örneklerin hangisine doğru gider hiçbir tahminde bulunamadığım dinamikler oluşturan grup, beğenilse de beğenilmese da portfolyoya eklenmesi ilginç bir ürün. Bir gün Taksim – Şişhane tarafında bir punk konserine, (?) techno etkinliğine, (?) artık nasıl bir şey için gelirlerse gidip görmeyi isteyebilirsiniz.
