Fleet Foxes – Crack-Up (2017)

Hazırlayan: Olcay Gürkan

Zengin Armonili Baroque-Pop Ezgilerini Neo-Classic Rock ve Folk ile füzyona sokan Seattle merkezli grup, Helplessness Blues‘un çıkışının üzerinden geçen altı yılın ardından yeni stüdyo albümleriyle yeniden karşımızda. Üstelik F. Scott Fitzgerald‘ın birleştirip yayınladığı denemelerine ithafen adlandırdıklarını açıkladıkları Crack-Up‘la bu kez çok daha derin, deneysel ve senfonikler.

Diskografilerinin en yoğun, hazmedilmesi zor albümlerini yayınlayan Fleet Foxes üyelerinin kendilerine güvenleri o kadar fazla ki sizi albümlerini beğendirme amacının olmadığına dahi inandırıyorlar.

Helplessness Blues’un son parçası Grown Ocean’ın devamı niteliğindeki 3 bölümlük süit I Am All That I Need/Arroya Seco/Thumbprint Scar ile başlayan Crack-Up; On Another Ocean, The Kept Woman, Crack-Up gibi Low-Key, Synth/Keyboard ağırlıklı üst düzey Ballad’lar, grubun uzun süreli takipçilerini ve eski müzikalitesini özleyenleri sevindirecek Fool’s Errand/If You Need To, Keep Time On Me adlı eserler ve Fleet Foxes’ın diskografisi içinde mihenk taşı sayılabilecek; belki de albümün en yenilikçi, organik ve koheziv enstrüman kullanımının olduğu eseri Third Of May/Odaigahara gibi tepe noktalar içeriyor.

Türün önde gelen temsilcilerinden Grizzly Bear‘in Yellow House adlı albümünü sevenlerin birbiriyle son derece uyumlu bir bütünlük oluşturan bu özgün albümden de keyif alacakları rahatlıkla söylenebilir. Sınırlarını genişletirken kimliğinden vazgeçmeyen Fleet Foxes‘ın son albümünün eleştirilebilecek tek noktası ise bazen abartılan soyut sembolizmi, kalanı ise sadece hayranlık uyandırıcı.