Wes Anderson’un pastel renklerle dolu olan dünyasına gidiyoruz. İstisnasız her filminde olan matematiksel düzenin her karede kendini belli ettiği filmlerden birine; The Darjeeling Limited’a!
Atlattığı ölümcül kaza nedeniyle kafasından sarıkları eksik olmayan Francis (Owen Wilson), eşinin hamile olduğunu öğrenince kafası allak bullak olan Peter (Adrian Brody) ve devamlı olarak eski sevgilisinin telesekreter mesajlarını dinleyen Jack (Jason Schwartzman). Birbirinden tamamen farklı kararkterlere sahip üç kardeşin Hindistan’a uzanan hikayesine geçmeden önce, Hotel Chevalier’den bahsetmek gerekiyor.
Hotel Chevalier, başrollerinde Jason Schwartzman ve Natalie Portman’ın yer aldığı Wes Anderson imzalı bir kısa film. Paris’in mükemmel bir otelinde geçen on üç dakikayı izlediğimiz film, aslında The Darjeeling Limited hikayesinin ilk parçası. Anderson, kısa bir filmle hikayeye giriş yapıyor; karakterlerin derinleşmesini sağlıyor. Bu sayede The Darjeeling Limited’ı izlerken, bu kısacık filme dair izleri görmek, duymak filmle izleyici arasında bir bağın kurulmasını sağlıyor.
Bu kısa filmi oldukça çarpıcı hale getiren şey ise elbetteki şarkısı. Hindistan doğumlu İngiliz müzisiyen Peter Sarstedt’in 1969 yılında dünya listelerinde bir numaraya yükselmiş olan şarkısı “Where Do You Go To (My Lovely)” adeta filmin başrolünde. İlişkilerinde soğuk rüzgarlar esen bir çiftin içinde bulunduğu ruh halini en iyi şekilde yansıtan şarkı, aynı zamanda bize eski zamanın aşklarını da hissetiriyor. The Darjeeling Limited filminin Hindistan’da geçtiğini ve mükemmel Hint ezgilerini barındırdığını düşündüğümüzde, Anderson’ın giriş filmi şarkısı için Hindistan doğumlu bir sanatçıyı seçmesi de hikayeyi güzel kılan detaylardan.
Gelelim esas filme, Himalayalar’dan Hindistan’a uzanan bir “içsel bir keşif yolculuğu” yapan üç kardeşin hikayesine. En başında her şeyin planlanmış gibi göründüğü bu yolculukta, her yolculukta olduğu gibi, işler yolunda gitmez ve her aksaklık yeni hikayeleri, yeni renkleri ve farklı Hint müziklerini beraberinde getirir.
Hint şarkılarından önce, The Kinks grubu ile tekrar 1960’lı yıllara gidiyoruz; “This Time Tomorrow”, “Powerman” ve “Strangers” filmin Hintçe olmayan ender şarkılarından. Tabi bu ender şarkılar listesine Hotel Chevalier’e selam gönderen “Where Do You Go To (My Lovely)” ile Paris’e uzanan “Les Champs-Élysées” şarkılarını eklemek olmaz.
Bunlar haricinde, Hindistan’ın eski, baharat kokulu, muzip şarkılarına dalıyoruz. Anderson, eskinin kıymetini bilenlerden. Bu yüzden bizi Hint müziklerinin de yıllanmışlarıyla tanıştırıyor. Hintli film yapımcısı Satyajit Ray ve Hindistan sinemasının diğer önemli müzisyenleri tarafından bestelenmiş müzikler filmi oldukça yukarılara taşıyor. “Arrival in Benaras” ve “Title Music” ile Vilayat Khan’la tanışıyoruz ve Hint müziğine adeta aşık oluyoruz.
Shankar Jaikishan’ın “Typewriter Tip, Tip, Tip” şarkısı ise listenin şüphesiz en eğlenceli şarkılarından. Bağımlılık yaratan bu şarkıya bir kere bulaşınca, ikilinin diğer şarkılarına göz atmamak imkansız hale geliyor.
Filmin hikayesiyle Hindistan’a, şarkılarıyla ise 1950’li ve 1960’lı yıllara uzanıyoruz. Bu küçük yolculukta ufak kazalar, zehirli yılanlar, birtakım ritüeller, eski sevgiliyi hatırlatan parfümler ve gerçekten yakalamak isteyenler için yüzlerce ayrıntı var. Bu ayrıntıları yakalayıp filmi hayatınızın ufacık ama tatlı bir ayrıntısı yapmak isterseniz, pişman olmazsınız.
