Bir grup müzisyeni çöle davet et, bir hafta boyunca hayatta kalmaktan vazgeçmemelerine yetecek kadar yiyecek ve içki ikram et, birlikte enstrüman tokuşturup kayıtlar yap, ortaya neler çıkacak gör. Desert Sessions‘ın işleyiş prensibi işte bu kadar basit. Queens of the Stone Age lideri Josh Homme’in süper grubu -aslında süper projesi demek daha doğru olur- 16 yıllık bir aranın ardından yepyeni bir repertuvarla karşımızda.
Vols. 11 & 12‘i var eden isimler, tıpkı önceki turlarda olduğu gibi hayli ağır toplar: Billy Gibbons (ZZ Top), Les Claypool (Primus), Stella Mozgawa (Warpaint), Jake Shears (Scissor Sisters), Mike Kerr (Royal Blood), Carla Azar (Autolux, Jack White), Matt Sweeney, komedyen Matt Berry, Töôrnst Hülpft ve yepyeni ses Libby Grace. Bu harikulade tayfa yeri geliyor folk rock sularında (“If You Run”) yüzüyor, yeri geliyor punk anıtları (“Crucifire”) ortaya çıkarıyor, yeri geliyor Homme’nin lider içgüdülerine uyum sağlayıp Queens of The Stone Age renklerine bürünüyor. Les Claypool’un bas dokunuşları, adamın itibarının boyutuna göre biraz zayıf kalsa da çoğunlukla aynı potada erittiği yeteneklerin gücünü tam potansiyelleriyle açığa çıkıyor. Yarım saatlik bir karnaval eğlencesi, etkileyici bir seyirlikle baş başa kalıyoruz.
“Make It Wit Chu”, “Hangin Tree” gibi günümüzde klasikleşmiş kimi QotSA şarkılarının temelleri, önceki Desert Sessions toplamalarında toprağa ekilmişti. Vols. 11 &12, şayet yeni şarkılara giden patikayı aralamışsa kesinlikle şikayetçi değiliz. 2019’da çoğu fazlasıyla unutulabilir bir formda zuhur eden “dönüş albümleri”nden ayrılarak sahiden kendine has bir statüye sahip bir seçki var karşımızda. Tadını çıkarmak ve yolun ilerisine bakmak lazım.
PUANLAMA: 8/10
