Hazırlayan: Nilhan Degirmencioğlu
30 yaşındayım ve 11 yaşında ablamın müzik setini karıştırırken bulduğum bir kaset sayesinde tanışmıştım onunla. (o güne kadar sadece karmakarışık bir şekilde Nirvana, Metallica, Pulp, Red Hot Chili Peppers, Pearl Jam dinleyebilmiştim ancak)
Günlerce başa sara sara dinledim ablamın arkadaşının verdiği o karışık kasetteki, yukarıda da paylaştığım şarkısı “sunshower”ı. Sadece o şarkı için dinledim o kaseti 1 sene boyunca. Artık ablama gına gelmişti ve kaseti doğru düzgün dinleyemeden nefret ettirmiştim ondan. Babama yalvar yakar 12 yaşıma geldiğimde bir albümünü aldırabilmiştim anca ama o bile yetmişti bana…
Müziği ile büyüdüğüm, bugün bile asla dinlemekten vazgeçmediğim bir adamdı benim için. Çocukluğumu birileri ellerine almış, sonra yere fırlatıp üzerinde çiğnemişler gibi hissediyorum.
Ödüller, şöhret fasa fiso…Ortaya konan yaratım ve onu yaratan kişinin, senin ruhuna gerçekten ne kadar dokunabildiği en önemlisi.
Giden gittiği ile kalıyor zaten.
