Sevdiğiniz, “bunlar daha büyüyecek” dediğiniz bir grubun gözünüzün önünde demlenmesini, yolunu bulmasını seyretmek büyük keyif. Bu albüm ise üzdü, zira Wooden Shjips V‘in her saniyesinde “Artık demlendik!” diye bağırsa da bu ana giden sürece anbean tanık olamadım. Geç oldu, güç de oldu dinleyecek anı yakalamak; ancak sonunda yıllardır aradığım o yeni nesil space rock grubunu buldum.
Shjips mevzubahis “uzay”ın içinde gezinirken günlük tutmakla kalmıyor, bir de Samanyolu’nun çevresini üç-dört kere dolaşan bir roller-coaster’da sürüklenircesine eğleniyor icra kısmında. Albüm kapağındaki barış işareti yapan el heykeli, pekala zafer işareti yapıyor da olabilir. Ha tabi bir de 5 numaralı albüm olmasına gönderme var, öyle zekice, öyle nokta atışı bir kapak bu.
Bestelerin ve riff’lerin üstüne bilinç akışı yönteminin serpiştirilmesiyle ortaya çıkıveren bu uzay sergüzeşti, verdiği “stoner” hissiyatla Sleep‘in geçtiğimiz günlerde yayımlanan müthiş -ve sert- albümü The Sciences‘ın pop’a meyletmiş bir versiyonu gibi. Onun kadar da “kafası kıyak” bir içeriği var. Tam anlamıyla deneyimlemek için “Eclipse”‘ten girip “Ride On”‘dan çıkmanız icap ediyor, bir de mevzubahis kafaya giren bir ortamı yakalamanız. Bu iki şartı sağladığınızda gözünüzde artış ivmesiyle değerlenecektir V. Hoş, girmeseniz de iş görüyor fazlasıyla.
Shjips lideri Ripley Johnson‘ın diğer grubu, krautrock-elektronik sularda takılan Moon Duo. Kendilerini geçtiğimiz aylarda İstanbul’da izledik. Bir de Wooden Shjips görse bu gözler, fena mı olur? Feza alt tarafı ufuk çizgisinde, yakalayıp getirmek çok da zor olmamalı.
